โทรศัพท์สั่นครืดๆ พร้อมทั้งเสียงทุบประตูดังๆ ทำให้คนที่นอนหลับอยู่พลิกกายไปมาอย่างงุนงง
สองวันกับหนึ่งคืนที่เขากับหล่อนขลุกอยู่ด้วยกันที่ห้องหลังจากที่หล่อนพลีกายให้เขาเพราะความรัก แล้วเขาก็กลับไปทำงานอย่างอ้อยอิ่งเพราะต้องเดินทางไปคุยงานสำคัญต่างประเทศหลายวันเขาจึงจำใจต้องไป และบอกว่าไม่ได้อยากไปสักนิดเดียว เขาบอกให้รอเขา อ้อมกอดสุดท้ายก่อนที่จะไปทำให้หล่อนแสนคิดถึงแม้ยามฝัน ก็ได้แต่เฝ้ารอคอยวันที่เขาจะกลับมา
แต่นี่มันเพิ่งผ่านไปได้คืนเดียว งั้นก็คงไม่ใช่เขา
“ใครมาเคาะประตูเวลานี้เนี่ย” ถอนหายใจยาว คิดว่าน่าจะเป็นคนอื่นเพราะภูชิตสามารถเข้านอกออกในห้องของหล่อนได้สบายเหมือนกับที่หล่อนเข้านอกออกในคอนโดมิเนียมเขาได้ทุกเวลา
หอบสังขารที่แสนอ่อนเพลียเพราะใช้ค่ำคืนเร่าร้อนกับคนที่รักจนแทบหมดพลัง หญิงสาวฝืนความง่วงไปดูว่าใครกันที่มาเยี่ยมแต่เช้าตรู่ พอส่องแล้วเห็นว่าเป็นใคร ดวงตาที่หรี่ปรือก็
