เคยมีเพื่อนฝูงคนสนิทของภูชิตและธีภพบอกเสมอว่าเขาทั้งสองคนไม่มีหัวใจและเหมือนคนที่ตายด้านในเรื่องความรักไปแล้ว แม้หลังจากคนที่เป็นเหมือนดั่งหัวใจจากไปพร้อมๆ กันด้วยเหตุผลต่างประการ แต่ธีภพก็กอดคอเพื่อนกลับมาใช้ชีวิตหนุ่มโสดเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคืองานที่หนักหน่วงขึ้นเพราะต้องการจะลืมเรื่องเก่าๆ ที่ไม่อยากจะคิดถึง
ธีภพสัมผัสได้ว่าเขาเคยมีความรัก แต่ความรักนั้นก็เหมือนกับสายลม ที่ไม่มีวันพัดหวน เขาจึงไม่คิดจะมีหัวใจอีก
แม้ครอบครัวจะหนักใจกับการใช้ชีวิตโสดที่โลดโผนแต่ก็ว่ากระไรมากไม่ได้เพราะเขาไม่ได้ทำให้เสียงาน กิจการของครอบครัวและกิจการส่วนตัวของเขาก็รุดหน้าไปด้วยดี จะแย่ก็คงเพียงแต่เขาเท่านั้นที่ดูเหมือนร่างกายที่ไม่มีวิญญาณไม่มีหัวใจขึ้นทุกวัน
วูบหนึ่งเขาเคยคิดจะติดตามถามข่าวของมนพัทธ์ผู้หญิงที่เป็นเหมือนสายลมที่พัดผ่านเขาไป แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าไม่รู้ยังจะดีเสียกว่า
เสียงอินเตอร์คอม
