“กลับมาได้แล้วมน จะต้องเข้างานแล้ว!!!”
ข้อความที่เหมือนคำสั่งของเขาทำให้คนที่มายืนสำนึกผิดในห้องน้ำทำตัวไม่ค่อยถูก พออารมณ์ที่คุกรุ่นเหมือนเลือดขึ้นหน้าจนทำอะไรที่บ้าบอชั่ววูบลงไปแล้วหล่อนก็คิดว่าที่ทำไม่ถูกต้องและต้องโดนเขาด่าให้เจ็บช้ำ รวมทั้งต้องไม่มีคำอธิบายให้เขากับการเดินหนีมาดื้อๆ แบบนั้นแน่นอน
“จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนยายมน นี่เธอทำอะไรลงไป” ทำไมต้องโกรธเขาขนาดนั้น จะอธิบายอย่างไงล่ะที่เดินหนีเขาเพียงเพราะคู่ควงของเขายิ้มหวานหยดให้เขา แม้แต่หล่อนยังตะลึงกับการกระทำบ้าบอที่เกิดจากอารมณ์ชั่ววูบของตนเอง แล้วหล่อนจะต้องอธิบายกับเขาว่าอย่างไรล่ะ
สายเรียกเข้าของธีภพหลังจากที่ส่งข้อความหาหล่อนครั้งแรกทำให้หล่อนไม่อาจเลี่ยงได้ จะโทรปรึกษาหรือเล่ากับเพื่อนสนิทก็ไม่ทัน เลี่ยงการเผชิญหน้าไม่ได้ หล่อนจึงเดินหน้าเจื่อนๆ กลับออกไปหาคนตัวโตที่ยืนเพียงลำพัง สายตาของเขาทำให้หล่อนเหมือนอยากจะหดกระจ้อ
