บทที่ 19 เธอเม้มริมฝีปากแน่น “ฉันรู้ดีค่ะว่าฉันคิดอะไรอยู่ ฉันตั้งใจแล้วว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกคุณอีก แต่คุณก็ยังพยายามมาบีบคั้นและทำให้ฉันรู้สึกผิดอยู่เรื่อย มันเป็นเรื่องที่ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย ออกไปจากชีวิตของฉันและปล่อยฉันไปเสียทีเถอะค่ะ” “จะให้ผมปล่อยคนที่ผมรักไป ผมทำไม่ได้หรอกมีน่า” “แม็กเซ็น...” มีนาหยุดชะงัก หญิงสาวค่อนข้างตกใจกับคำพูดที่เขาโพล่งออกมาแบบทะลุกลางปล้อง แต่แล้วเธอก็รู้สึกหดหู่ขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ รอยยิ้มเหยียดจุดขึ้นบนกลีบปากอิ่มสวยหลังจากนั้น “แม็กเซ็น...คุณคงลืมไปแล้วกระมังคะว่าเรื่องระหว่างคุณกับฉัน มันเกิดขึ้นจากความไม่ตั้งใจ คุณยังเคยว่าฉันชอบปั่นหัวผู้ชาย ทำให้ผู้ชายหลง” นัยน์ตาสีมรกตคู่นั้นฉายแววรำลึกและสำนึกผิดออกมาเปี่ยมล้น เขาฝังจมูกโด่งลงบนแก้มนวลและเบียดตัวเองเข้าหาร่างนุ่มที่พยายามขัดขืน “มีน่า ผมขอโทษ และวันนี้ผมก็แค่อยากบอกคุณว่าผมไม่ได้ตั้งใ