บทที่ 31
“ตกลงคุณคีแรนจะไม่ทำอะไรเคทีจริงๆ เหรอคะ”
เคทีที่นอนแก้ผ้ารออยู่บนเตียงมาร่วมสามชั่วโมงแล้วเอ่ยถามขึ้นอย่างสิ้นสุดความอดทน
“ก็บอกแล้วไงว่ายังไม่มีอารมณ์”
“ก็ให้เคทีปลุกให้สิคะ รับรองว่าอารมณ์ของคุณคีแรนจะมาเต็มที่แน่นอนค่ะ” เคทีนำเสนออีกครั้ง หลังจากที่นำเสนอแบบนี้ไปแล้วถึงสามรอบ แต่คีแรนกลับไม่สนใจ
“อย่ามายุ่งกับฉันดีกว่า”
“แต่เคทีมาที่นี่ก็เพื่อ...”
หล่อนกำลังจะบอกว่ามาเพื่อบำเรอกามให้กับเขา แต่ก็ถูกแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเสียก่อน
“ไม่ต้องทำงาน แต่ได้เงินเท่าเดิม ไม่ชอบหรือไงแม่คุณ”
“แต่เคทีอยาก...กินคุณคีแรนนี่คะ”
“หุบปากเลย ฉันไม่มีอารมณ์ นอนไป”
คีแรนพูดอย่างโมโห ก่อนจะเดินไปหยุดที่หน้าต่าง มองออกไปยังเรือนพักของพราวเนตร
“ทำไมฉันจะต้องสนใจแต่เธอด้วยนะ ผู้หญิงบ้า”
เขาบ่นพึมพำอย่างหงุดหงิด และก็อดรนทนไม่ได้อีก จำต้องลงไปตาม แต่เสียงข้อความจากโทรศัพท์มือถือ
