“อืม คิดถึงจัง” พายุโอบกอดกระชับวงแขนกอดเธอให้แนบแน่นขึ้นไปอีก คิดถึงร่างบอบบางที่เคยได้นอนกอดแทบจะทุกคืนเป็นอย่างมาก
“เหมือนกันค่ะ พี่รีบไปอาบน้ำเถอะนะคะแล้วมานอนกัน” ชะเอมบอกให้พี่พายุรีบเข้าไปอาบน้ำก่อน เสร็จแล้วจะได้รีบมานอนกอดกันให้หายคิดถึง
“งั้นไปรอฉันที่ห้องนอนก่อนนะ” ชายหนุ่มจุ๊บไปที่ศีรษะของชะเอมเบาๆและบอกให้เธอไปรอเขาที่ห้องนอนพูดเสร็จก็ย่างเท้าเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
4เดือนผ่านไป
เวลาผ่านไปไวมากเผลอแปบเดียวฉันกับเพื่อนๆก็ฝึกงานกันจบเป็นที่เรียบร้อย พี่ๆที่ทำงานทุกคนนิสัยดีช่วยสอนงานฉันแทบจะทุกอย่างที่พวกพี่เขารู้มันเป็นประสบการณ์ที่ดีมากเลย
ความรักของฉันก็ดีครอบครัวของฉัน พวกท่านไฟเขียวรักพี่พายุดั่งลูกชายคนโตของบ้าน เขาสามารถเข้าออกบ้านของฉันได้ทุกเมื่อประดุจดั่งลูกชายคนโปรดของพวกท่านเลยก็ว่าได้และอีกหนึ่งเดือนข้างหน้าฉันกับเหล่าเพื่อนๆปี4 จะได้รับใบปริญญากันแล้ว ฉันน่ะภูม
