10โมงเช้า
ชะเอมเริ่มรู้สึกตัวขึ้น เธอค่อยๆตื่นลืมตาขึ้นมอง หัวสมองเริ่มคิดไปถึงเหตุการณ์เมื่อค่ำคืน เธอเมาหนักมาก จำได้ว่าพี่พายุอาสาจะไปส่งที่คอนโด แต่สุดท้ายก็มาลงเอยที่ห้องของพี่เขา
ระหว่างที่อยู่บนรถเธอจำอะไรไม่ค่อยได้ เผลอพูดอะไรออกไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่มาเริ่มจำได้อีกทีในตอนที่โดนเขารังแกร่างกายเธอ เขาบอกว่าเขารู้เรื่องทั้งหมดแล้ว เรื่องที่คุณแม่ของเขากับฉันกำลังสืบเรื่องของเขาอยู่ สืบว่าเขาเป็นเกย์หรือไม่
เขาทำเรื่องแบบนั้นกับฉัน อีกทั้งยังโทรไปหาคุณแม่ของเขาอีก เลว! เขาเลวร้าย ใจดำมาก มาทำกับผู้หญิงรุ่นน้องแถมยังไม่ได้เป็นอะไรกันกับเขาอีกได้ยังไงกัน แค่เพียงคิดน้ำตามันก็เอ่อไหลรินออกมาเองอย่างที่ไม่ได้ตั้งใจ ฮึก..ทำไมฉันอ่อนแอแบบนี้
“อ๊ะ! เจ็บจัง” แค่เพียงขยับกายก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บแสบที่ตรงใจกลางความเป็นสาว พี่พายุ..ไอ้คนชั่วนั่นทำฉันหลายรอบ
หันมองไปด้านข้างก็ไม่พบเขาอยู่อ
