“กรี๊ด~แกโกหก! ไม่มีทาง ต้องไม่ใช่แน่ๆ” ฮันน่ากรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่งเมื่อได้ยินชะเอมบอกเธอว่าเป็นเมียของพายุ ชะเอมหยุดยืนอยู่กับที่แล้วหันหลังเดินกลับมาพูดกับฮันน่าอีกครั้ง
“ถ้าพี่ไม่เชื่อ..เอาไว้พี่ลองไปถามพี่พายุดูเอาเองนะคะ ขอตัวก่อนค่ะเดี๋ยวพี่เขาจะรอนาน” พูดเสร็จก็รีบสาวเท้าเดินออกมาจากตรงนั้นขึ้นไปชั้นสองทันทีและก็ได้ยินเสียงกรี๊ดดังสนั่นตามหลังมาอีกครั้ง
เมื่อเดินขึ้นมาถึงยังโต๊ะที่มีพี่พายุกับพวกเพื่อนของพวกเขานั่งกันอยู่แล้ว คนตัวเล็กก็นั่งลงยังที่นั่งด้านข้างพายุ ชายหนุ่มจึงได้เอ่ยถามขึ้นเพราะเห็นว่าเธอไปนานผิดปกติ
“ทำไมไปนาน”
“พอดีเจอคนบ้าชวนคุยค่ะ” ชะเอมหันไปตอบคำถามพายุ
“ใคร ผู้ชายหรือเปล่า” พายุถามออกมาด้วยความสงสัยอยากรู้
“ไม่ใช่ค่ะแต่เป็นเลขาคนสวยของพี่” ร่างบางส่ายหน้าว่าไม่ใช่ผู้ชายแต่เธอคนนั้นก็คือเลขาของพี่พายุนั่นเอง
“ฮันน่ามาชวนเธอคุยทำไม” พายุขมวดคิ้วด้วย
