มะนาวมองคนที่อยู่บนหน้าจอมือถือพร้อมกับยิ้มแห้งๆกลับไป คำถามของท่านวนเวียนอยู่ในหัว ไม่ทันที่เธอจะได้ตอบสิ่งใดด้วยซ้ำ เพราะรวมพล เลือกที่จะตอบคำถามนั้นแทนเธอ
"อยู่ด้วยกันครับ ผมจะโทรบอกคุณแม่ว่า ตอนนี้ผมกำลังมาง้อน้องอยู่ ไม่แน่ใจว่าต้องใช้เวลากี่วัน แต่เมื่อไหร่ที่นาวให้อภัย ผมจะรีบพาน้องกลับไป"
คำตอบจากปากของรวมพล ทำให้หัวใจคนฟังสั่นระรัวอย่างหนัก ริมฝีปากอวบอิ่มเผลอเม้มเข้าหากัน เธอแหงนมองหน้าคมคายของอีกคนเล็กน้อย และเห็นเขาผุดตามามองที่เธอเช่นกัน สบตากันไม่นานด้วยซ้ำ เสียงทางปลายสาย ก็เรียกสติของเธอให้กลับคืน
(น้องนาว พี่พลบอกทุกอย่างกับน้าแล้วนะลูก บอกหมด บอกทุกอย่างเลย หนูไม่ต้องห่วงเรื่องทางผู้ใหญ่ แค่หนูเคลียร์กับพี่พลให้เข้าใจเท่านั้นก็พอ..)
เสียงจากปลายสาย เกือบทำให้เธอน้ำตาคลอออกมา อดคิดไม่ได้ว่า ถ้ามันไม่เกิดเรื่องแบบนี้ล่ะ เมื่อไหร่ เขาถึงจะยอมบอกผู้ใหญ่ หรือควรเก็บเธอไว้
