หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จ กลิ่นหอมของสบู่ยังติดผิวกายอยู่ ร่างกายรู้สึกสดชื่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ฉันเดินไปยืนหน้าตู้เสื้อผ้า
สายตากวาดมองเสื้อผ้าที่แขวนเรียงอยู่เต็มตู้ ใจหนึ่งก็อยากใส่ชุดธรรมดา แต่ใจอีกส่วนกลับลังเล อยากแต่งตัวให้ดูดีขึ้นกว่าปกติสักหน่อย
“ไปกินข้าวเฉย ๆ เอง จะตื่นเต้นทำไมเนี่ย…”
ฉันพึมพำกับตัวเองเบา ๆ พลางหยิบชุดเดรสเรียบง่ายสีอ่อนออกมาเทียบกับร่างกายในกระจก
ก่อนจะรีบวางกลับเข้าไป เพราะรู้สึกว่ามันดูเป็นทางการเกินไป
สุดท้ายฉันหยิบเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวบาง ๆ คู่กับกางเกงยีนส์สีเข้มออกมา มันดูเรียบง่าย แต่ก็พอดูน่ารักในแบบสบาย ๆ ได้เหมือนกัน
เมื่อได้ชุดที่ฉันต้องการแล้ว ฉันก็เดินไปนั่งหน้ากระจก โต๊ะเครื่องแป้งเล็ก ๆ ที่วางอยู่ในห้องเต็มไปด้วยเครื่องสำอางเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ ฉันหยิบบีบีครีมขึ้นมาทาบาง ๆ ปกปิดรอยเล็ก ๆ บนผิวหน้าให้ดูเรียบเนียน ก่อนจะใช้แป้งฝุ่นตบเบา
