ทอส ธีรภพ
"นอนได้แล้วครับพี่ทัช จะตี 1 แล้วน้า" ผมเดินไปนั่งยอง ๆ ด้านข้างเก้าอี้ทำงานของชายคนรักด้วยน้ำเสียงที่ดูอ้อน เพื่อหวังว่าให้เขาทำตามที่ผมบอกสักครั้งหนึ่งก็ยังดี พร้อมทั้งใช้มือทั้งสองข้างบีบนวดต้นขาเขาอย่างกับลูกแมวกำลังอ้อนทาสของมัน ในอาการสะลึมสะลือเพราะรู้สึกง่วงนอนมากเป็นพิเศษในค่ำคืนนี้
"พี่ขอเวลา 10 นาทีนะครับที่รัก" (ว่าแล้วต้องพูดแบบนี้) ผมคิดในใจพลางรู้สึกผิดหวังกับความพยายามของตัวเอง ท่านใดนั้นเอง โทรศัพท์สมาร์ทโฟนที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงก็ส่งเสียงดังขึ้น ผมหันไปมองนาฬิกาแขวนที่อยู่เหลือศีรษะของชายคนรักด้วยความประหลาดใจ "เดี๋ยวพี่จะเลิกทำแล้ว.. รับโทรศัพท์ก่อนสิครับ เผื่อใครมีธุระด่วนโทรมา" ผมพยักหน้าเป็นการตอบรับโดยไม่พูดอะไรแล้วก้าวขาไปหยุดยืนที่โต๊ะข้างหัวเตียง ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอ
"พี่แบงค์!" ผมเรียกชื่อเจ้าของปลายสาย
