เธอมองเด็กชายด้วยสายตาดุๆ ก่อนจะพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงเดียวกัน “แล้ววิ่งตามพี่มามั่นใจได้ยังไงว่าพี่ไว้ใจได้”
“ผมเห็นพี่มากับคุณลุงโนอาห์”
คำตอบของเด็กชายทำให้หญิงสาวประหลาดใจ
“หนูรู้จักโนอาห์ แมคฟาแลนซ์ด้วยเหรอจ๊ะ”
“ฮะ” เด็กชายพยักหน้ารับหงึกหงักอีกครั้ง “แด๊ดกับคุณลุงโนอาห์เป็นเพื่อนกัน เมื่อเช้าแด๊ดยังทักทายกับคุณลุงโนอาห์อยู่เลย”
จินดาหราถึงบางอ้อ จำได้แล้วว่าเมื่อเช้านี้เธอเห็นโนอาห์คุยกับผู้ชายคนหนึ่ง และข้างกายผู้ชายคนนั้นก็คือเด็กชายแอรอนคนนี้นี่เอง
“แต่พี่สาวว่าหนูควรกลับไปหาพ่อกับแม่ก่อนนะ แล้วให้ทั้งสองคนพามา”
จินดาหราบอกอย่างเป็นกังวล จะให้เธอกระเตงเอาลูกคนอื่นไปด้วยนี่เกิดพ่อแม่เขาไปแจ้งความว่าเด็กถูกลักพาตัวไปเธอจะซวยเอา
แต่เด็กชายกลับดื้อดึงมากกว่าที่คาดคิด
“ไม่หรอกฮะ ตอนนี้แด๊ดกับมัมต้องยังวุ่นวายกับเอมี่อยู่เลย เดี๋ยวถ้าแด๊ดเห็นโน้ตก็คงจะตามมาเอง หรือไม่ก็ใช้พี่โทน
