“แต่ที่เรียกมาก็ไม่ใช่ว่าแม่ไม่มีเรื่องอะไรจะพูดด้วยหรอกนะ” ประโยคต่อมาของแมรี่นั้นถึงกับทำให้จินดาหราชะงัก หญิงสาวเงยหน้าจ้องมองผู้สูงวัยกว่าที่ไม่ได้มีท่าทีล้อเล่นสักนิดในตอนนี้ “จินนี่...แม่ถามหนูตามตรงนะ หนูรักโนอาห์ไหม”
คำถามนั้นทำให้จินดาหราอึ้ง ใบหน้าของเธอขึ้นสีระเรื่ออย่างห้ามไม่อยู่ มือไม้สั่นเทาในทันทีราวกับคนถูกจับได้เวลาทำความผิด หญิงสาวได้แต่หลบตาคนถาม แม้จะเคยบอกอีกฝ่ายไปว่าเธอรักโนอาห์ ทว่าตอนนั้นคือเรื่องโกหก แต่ตอนนี้กลับเป็นเรื่องจริงที่ทำให้เมื่อถูกถามความจริงกลับพูดไม่ออก ได้แต่รู้สึกตระหนกอย่างห้ามไม่อยู่ราวกับถูกล้วงความลับในหัวใจได้อย่างไรอย่างนั้น
แมรี่เห็นท่าทางของเธอแล้วถึงกับหัวเราะอีกครั้ง เปลี่ยนจากนั่งตรงข้ามมานั่งข้างๆ เธอแล้วยกมือขึ้นจับมือเธอที่กำลังสั่นเอาไว้แน่น
“ไม่ต้องตื่นเต้น แม่ก็แค่ถามย้ำอีกครั้งเฉยๆ เท่านั้น แต่เห็นเขินหนักขนาดนี้ก็แสดงว่าหนูรัก
