วิปลาสทาสรัก
ตอน ทาสรับใช้ในบ้าน
หนึ่งเดือนต่อมา
เคร้ง! ๆ ๆ เสียงโซ่ที่ล่ามข้อเท้าโจร
หนุ่มรอยสักรุ่นถือถาดอาหารเดินมาจากในครัว
"วางนี่" นินชี้นิ้วสั่งหนุ่มรุ่นพ่อ
แก๊ง! ๆ ๆ เค้าจัดแจบหยิบจานอาหารวางเรียงบนโต๊ะอาหาร
"โห แม่ทำได้ไงเนี่ย" น้ำฟ้าเอ่ยขณะมองตามหนุ่มใหญ่ที่เชื่องเหมือนหมา
"ก็ใช้ยาล้างสมองไง สมัยที่ชั้นเป็นซีไอเอ"
"ฉีดเข้าเส้นวันละสองเข็ม พ้นเดือนนึงไปมันก็จะจำอดีตไม่ได้ จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยเป็นใคร" รจนาเอ่ยขณะนั่งไขว่ห้างกระดิกเท้า
"ทีนี้ก็ป้อนความจำใหม่ให้หมอนี่คิดว่ามันเป็นคนรับใช้ของเรา" นินเสริม
"ใช่ เราเคยช่วยชีวิตมัน เก็บมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก" แม่เอ่ย
"โห่! สรุปว่าที่แม่ถูกส่งให้มาสืบเรื่องพ่อค้าอาวุธสงครามก็จริงสิ" น้ำฟ้า
"แล้วก็ไปพลาดตกหลุมรักเจ้าพ่อเสียเอง" นิน
"ใช่ ก็เกิดมาเป็นพวกแกไง" รจนา
"แล้วพาเราหนีมาจากพ่อทำไม ในเมื่อรักกัน" น้ำฟ้าถามย้ำเพราะเธอจำที
