ภาพในกระจกสะท้อนร่างกายบอบช้ำของผู้หญิงคนหนึ่งแก่สายตา มัลลิการ่ำไห้ปริ่มจะขาดใจกับสิ่งที่ได้เห็น หากเขาทำไปเพราะความรู้สึกดีๆ หล่อนก็คงไม่ชอกช้ำถึงเพียงนี้ หญิงสาวสะอื้นไห้ มองทรวงอกที่เต็มไปด้วยรอยนิ้วมือของคิลเลียนด้วยความเสียใจ ไม่ใช่แค่ตรงนี้ ไม่ใช่แค่ลำคอ หน้าอก แต่ที่ระหว่างขา ตรงนั้นที่เขาครอบครองอย่างดุดัน มันก็บอบช้ำอย่างรุนแรงเช่นกัน หล่อนเจ็บลึกราวกับถูกคมมีดกรีดเนื้อ
“ฉันคงช่วยอะไรคุณไม่ได้อีกแล้ว...”
มือบางยกขึ้นแตะกลีบปากบวมเจ่อแผ่วเบา น้ำตารินไหล
“เพราะไม่ว่าฉันจะมีหน้าตาเหมือนกับคุณไอรีนแค่ไหน แต่สำหรับคุณ... ฉันก็เป็นได้แค่เพียงเงา... เงาที่ไม่มีวันทดแทนตัวจริงได้...”
กายสาวทรุดลงกองกับพื้นอย่างอ่อนแรง หยาดน้ำตายังรินหลั่งไม่ขาดสาย แรงสะอื้นจากความเสียใจผลักดันให้กายสาวสั่นเทาและเหน็บหนาว หัวใจเหมือนถูกกรีดด้วยคมมีดจนเป็นบาดแผลฉกาจฉกรรจ์
“ฉันขอให้คุณโชคดี... ในเส้นทา
