@2 สัปดาห์ต่อมา > วันแรกของการเปิดเทอม
> พริกแกง 🔥
พวกเราสามสาวแก๊งค์สามแซ่บ ประกอบไปด้วย พริ้งพลอย มะนาว และฉัน "พริกแกง" เดินทางมาถึงคณะนิเทศศาตร์ สาขาที่เราสามคนเลือกที่จะเรียนคือ สาขาการถ่ายภาพ เนื่องจากตัวฉันเอง เป็นคนที่ชื่นชอบและหลงไหลในศาสตร์ของการถ่ายภาพเอามากๆ
ตั้งแต่ครั้งแรกที่พวกเราเดินเข้ามาในรั้วมหาวิยาลัยก็มีสายตานับสิบคู่ที่จ้องมองมายังกลุ่มของฉัน โดยเฉพาะพวกผู้ชายที่จ้องมองกันตาเป็นมัน พวกผู้หญิงเองก็นินทากันไม่หยุด..การแต่งกายชุดนิสิตนักศึกษาปีหนึ่งของแก๊งค์ฉันค่อยข้างออกแนวเซ็กส์ซี่จนต้องเหลียวหลัง เสื้อนักศึกษาที่รัดแน่นจนแทบจะแนบชิดติดไปกับเนื้อ กระโปร่งที่สั้นเหนือเข่าขึ้นมามากจนเกือบจะเห็นต้นขาอ่อน ชุดนักศึกษาที่ใครต่อใครบอกต้องอยู่ในกรอบ อยู่ในระเบียบ อย่ามาใช้กับพวกฉัน ให้ตายยังไงก็ไม่มีทางใส่เสื้อตัวใหญ่โคร่งกับกระโปร่งทรงกระสอบยาวคุมเข่าแน่นอน ด้วยความแหกกฎ แหกคอกตั้งแต่มาเรียนวันแรก จึงทำให้ฉันกับเพื่อนถูกรุ่นพี่เรียกไปคุยตั้งแต่วันแรกที่เข้ากิจกรรม..
"น้องคะ..ใส่เสื้อรัดแน่นขนาดนี้ ไม่กลัวกระดุมจะหลุดรึไง นี่ขนาดพึ่งเข้าปีหนึ่ง ทำไมไม่รู้จักปฏิบัติตามกฎระเบียบของสาขาบ้าง"
: ข้าวฟ่างรุ่นพี่ปี 3 ยืนกอดอกทำหน้าตาท่าทางไม่พอใจใส่พวกฉัน หึ..ก่อนจะว่าคนอื่น ทำตัวเองให้เป็นตัวอย่างที่ดีให้ได้ก่อนเห่อะ ตัวเองยังใส่เสื้อแน่นเปี๊ยะ กระโปร่งรัดจนแทบจะเห็นกางเกงในอยู่แล้ว สั้นกว่าพวกฉันซะอีก และนั่นรองเท้าหรือเสาตึกกันแน่ จะสูงไปไหน ก็รู้แหละว่านางเตี้ย แต่ก็ไม่ควรใส่สูงขนาดนั้นป่ะ 5 นิ้วเลยนะนั่น จะเดินยังไงก่อน..
"ใส่มาตั้งแต่เช้าก็ไม่เห็นว่ามันจะหลุดนิคะ : ฉันตอบออกไปหน้าตาเฉย ก็รู้สึกหมั่นไส้ยัยรุ่นพี่คนนี้แหละ จะมาอะไรกันนักกันหนากับพวกฉันทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้ดีกว่า ปกติฉันกับเพื่อนก็ไม่ได้เกเรอะไรหรอกนะ ออกจะตั้งใจเรียนด้วยซ้ำ เกรดเฉลี่ยจากโรงเรียนเดิม 4.00 กันทุกคน เพียงแต่พวกเราชอบความสนุก ไม่ชอบความกดดันและอยู่ในกรอบมากนัก เรื่องอะไรจะปล่อยใก้ตัวเองเครียด ให้คนอื่นเครียดกับเราแทนจะดีกว่า...
"พูดแบบนี้ไม่เคารพรุ่นพี่เลยนิคะ....อยากโดนทำโทษเหรอ... : ยัยป้ามหาภัยเดินเข้ามาใกล้พวกฉันอีกครั้ง ก่อนที่มะนาวมันจะเอ่ยขึ้น..
"ถ้าพี่อยากให้รุ่นน้องเคารพ ก่อนจะบอกจะเตือนคนอื่น พี่ควรหันกลับไปสำรวจตัวเองก่อนนะคะ..ว่าทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีให้น้องรึยัง..ถ้ายังก็อย่ามาสอน...
นั่นไง...เจออีนาวสั่งสอนเข้าให้ไหมล่ะ..
"นี่พวกแกกล้ามาว่าฉันเหรอ รู้ไหมว่าฉันเป็นถึงหลานคณะบดี... : ข้าวฟ่าง
"เหรอ ? แล้วรู้ไหมว่าฉันลูกใคร ?
"ทำม่ะ...แกใหญ่โตมาจากไหน..ถึงได้กล้าทำตัวสถุนแบบนี้ : ข้าวฟ่าง
"อ้าวพี่..พูดแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะคะ เป็นรุ่นพี่ไม่ได้หมายความว่าจะพูดจาแบบนี้กับใครก็ได้นะ : พริ้งพลอย
"พูดดีกับมันเพื่อ ?..เปิดมาขนาดนี้ รออะไร..จัดไปดิว่ะ : มะนาว
ในขณะที่พวกฉันกับอีป้ามหาภัยกำลังจะตบกันก็มีเสียงของคนๆหนึ่งสอดแทรกเข้ามา
"หยุด ! .... ใครทะเลาะวิวาท ฉันจะแจ้งอาจารย์ฝ่ายปกครองให้หมด...
ชายหนุ่มหน้าคมเดินมาหยุดอยู่ตรงกลางระหว่างกลุ่มของฉันกับยัยป้ามหาภัย เขาดูนิ่งมาก แถมยังทำหน้าดุใส่ฉันอีกด้วย
"ขุนคะ..ช่วยข้าวฟ่างด้วยนะคะ เด็กปีหนึ่งพวกนี้กำลังจะรุมทำร้ายข้าวฟ่าง : ยัยป้านี่รีบเดินเข้าไปเกาะแขนของพี่คนนั้นทันที
"รุมเลยเหรอ ? เหอะ ! ก็เห็นๆอยู่ว่าป้ามาหาเรื่องพวกเราก่อน...
"แกเรียกใครว่าป้า...
"ก็ป้าไง...ชื่ออะไรนะ...อ่อ..ข้าวฟ่าง..ชื่อเพราะดีนะคะ แต่หนูแนะนำให้เปลี่ยนเถอะค่ะ...มันดูไม่เหมาะกับหนังหน้าของพี่เอาซะเลย..
"นี่แก ! ...
"ฉันบอกให้หยุด....! พี่คนนั้นที่ชื่อขุนตะโกนขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ไม่มีใครกล้าพูดแทรกเลยสักคน ทุกคนต่างคนต่างเงียบ เหมือนจะกลัวเขาเอามากๆ
"จะเข้าข้างแฟนตัวเองเหรอคะ..แบบนี้ไม่น่านับถือเลยนะคะ : ฉันมองหน้าเขาก่อนจะพูดในสิ่งที่ฉันคิด
"ยัยนี่ไม่ใช่แฟนฉัน.....และฉันก็ไม่ได้เข้าข้างใครด้วย
"อ่อ....แบบนี้นี่เอง เห็นเกาะแขนเป็นปลิง นึกว่าเป็นแฟนกันซะอีก
"นี่... ! : ยัยป้าข้าวฟ่างกำลังจะโต้ตอบฉัน แต่ก็ต้องเงียบปากลงเพราะสายตาคมของพี่คนนั้นจ้องเธออย่างเอาเรื่อง
"ที่หลังอย่าเรียกชื่อฉันเหมือนกับว่าเราสนิทกัน และเธอก่อนจะสั่งสอนใครหัดดูตัวเองด้วย ไม่ใช่ทำตัวเหมือนผีเห็นผี...แล้วยังมีหน้าไปสั่งสอนรุ่นน้อง..
"เอ่อ...ขะ..ค่ะ... : ยัยป้าข้าวฟ่างถึงกับหน้าหงายไปดื้อๆ สมน้ำหน้าโดยผู้ชายตอกซะขนาดนั้น เป็นฉันไม่มีหน้ายืนอยู่ตรงนี้หรอก...
"หึ....ได้ยินป่ะ...ถ้าได้ยินก็เก็บเอาไปคิดให้ถี่ถ้วนก่อนจะสั่งสอนใครนะป้า 😊 ฉันยิ้มเย้ยให้กับยัยป้านั่นก่อนจะเดินไปจากพื้นที่ดังกล่าว...แต่..
"เดี๋ยว ! อย่าพึ่งไป
"....มีอะไรคะขุน.....เอ่อ...ขุนศึก... : ข้าวฟ่าง
"ฉันไม่ได้คุยกับเธอ..จะไปไหนก็ไป
"หึ... : ยัยป้าข้าวฟ่างสะบัดตัวเดินออกไป ก่อนที่พี่ขุนศึกอะไรนั่นจะเดินตรงมาหยุดตรงหน้าฉัน
"เรียกพวกหนูเหรอ...
"คะ..... ! เวลาพูดกับรุ่นพี่ต้องมีหางเสียงด้วย...
"แล้วนั่นกระโปร่งเหรอ..เงินไม่พอหรือยังไง...ถึงได้ซื้อกระโปร่งเด็กอนุบาลมาใส่..ใส่มาขนาดนี้ไม่ถอดเดินเลยล่ะ....มองเข้าไปแทบจะเห็นกางเกงในอยู่แล้ว
"นี่พี่โรคจิตหรือไง..มาแอบดูกางเกงในคนอื่น...
"ฉันแค่เปรียบเทียบ...วันหลังอย่าใส่แบบนี้มาอีก....มันผิดระเบียบ ถ้าอาจารย์ฝ่ายปกครองเห็นเธอกับเพื่อนอาจจะถูกทำโทษเอาได้
"🙄 ฉันกรอกสายตาขึ้นลงไปมา ก่อนจะยืนนิ่งฟังอีตาลุงนี่บ่น...นี่มันมหาวิทยาลัยป่ะ..ไม่ใช่โรงเรียนประถมมัธยม...และชุดที่ฉันใส่มันก็ไม่ได้รัดแน่น สั้นจู่ขนาดนั้นสักหน่อย...บ่นอะไรนักหนา...
"เวลาฉันพูด ให้ฟัง...อย่ากรอกสายตาไปมาแบบนั้น...
"อะไร...นี่แม้แต่สายตาหนู..พี่ยังมา...เสื.....
"........... ฉันหยุดคำพูดลง เมื่อสายตาของเขาจ้องมาที่ฉันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ดูเหมือนมันจะดุมากกว่าเดิม แถมเขายังเอามือกอดอกไว้แน่น ยืนตาเขียวปัดใส่ฉันอีกด้วย
"ฉันไม่อยากให้ใครมองเธอด้วยสายตาแทะโลมแบบนั้น.....เขาชี้นิ้วไปที่กลุ่มนักศึกษาชายที่เอาแต่มองฉันตาเป็นมัน
"ฉันหวง..
"อะไรน่ะ !!
ฉันมองพี่คนนั้นอีกครั้ง และกำลังรู้สึกเหมือนกับว่าเคยเจอเขาที่ไหนมาก่อน...
"ทำหน้าแบบนี้ จำฉันไม่ได้ ?
"นี่เราเคยเจอกันมาก่อนใช่ไหมคะ...
"หึ.....ผัวคนแรก...จำกันไม่ได้จริงๆเหรอ... : ประโยคนี้เขาเดินเข้ามากระซิบข้างๆหูฉัน ทำเอาฉันถึงกับเบิกตากว้าง...และเมื่อมองหน้าของเขาชัดๆ...ภาพในหัวของฉันที่ฉายภาพของผู้ชายที่นอนร่วมเตียงกับฉันในคืนนั้นขึ้นมา...เป็นเขา..ไอ้โรคจิต..สารเลวคนนั้น..
"ไอ้....โรคจิต...ที่แท้ก็นายนี่เอง...ไอ้....
"อย่าด่าผัวตัวเองแบบนี้สิครับ...ไม่เห็นจะครางหวานหู เหมือนตอนอยู่บนเตียงเลยนิ"
"กรี๊ดดดดด !!!! ไอ้บ้า ไอ้คนสารเลว..ไอ้.......
"ใจเย็นอีพริก...มึงด่าพี่เขาทำไม...พี่เขาอุตส่าห์เข้ามาช่วยนะเว้ย : มะนาวกับพิ้งค์พลอยจับฉันไว้...ในขณะที่อารมณ์ของฉันมันพุ่งปรี้ด..ส่วนไอ้คนที่มันยั่วอารมณ์ร้อนของฉันนะเหรอ เดินเอามือล่วงกระเป๋าสบายใจเชิบ....แถมยังยักคิ้วกวนๆใส่ฉันก่อนไปอีกด้วย..ให้ตายเถอะ..นี่โลกมันจะกลมอะไรขนาดนั้น
@ขุนศึก
ผมเดินออกมาด้วยความรู้สึกพึงพอใจอย่างมากที่ได้แกล้งยัยตัวแสบ ก่อนหน้านี้ผมนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ มีผม ไอ้เสือ และไอ้จอม....ได้ยินเสียงเอะอะอะไรดังมาจากตึกข้างๆ พอหันไปมองก็ต้องตกใจ ก่อนจะยิ้มร้ายออกมา
"มึงยิ้มอะไรว่ะ.... : จอมทัพ
"มึงเห็นตรงนั้นป่ะ...
"อือหึ...ผู้หญิงกำลังทะเลาะจะตบกัน..มึงยิ้มเพื่อ ? : จอมทัพ
"มึงเห็นผู้หญิงคนนั้นป่ะที่พายกระเป๋าสีดำ...
"อือ..ไม่คุ้นหน้า...น่าจะเป็นน้องปีหนึ่งที่พึ่งมาเรียนวันแรก....แต่แม่ง..โคตรน่ารักว่ะ ... : จอมทัพมันมองตามแถมยังยิ้มออกมาด้วยสายตาของเสือร้าย...
"หยุดความคิดของมึงไปเลยนะ....
"ทำไมว่ะ..หรือคนนี้มึงสน... : จอมทัพ
"ก็เออดิ...ก็เด็กปีหนึ่งคนนั้นเมียกูนี่หว่า...
"ห่ะ !!!!!! เมียมึง..! : จอมทัพถึงกับทวนคำพูดของผมออกมาอีกครั้ง ก่อนจะมองหน้าผมพร้อมๆกันกับไอ้เสือ คงไม่เชื่อล่ะสิ ก็ไม่แปลกนะ เพราะปกติผมไม่เคยเรียกผู้หญิงที่เคยนอนด้วยว่าเมียเลยสักคน แต่กับเธอคนนี้ถือเป็นข้อยกเว้น... ผมยิ้มร้ายออกมา ก่อนจะมองเธอตาไม่กระพริบ...
"เจอกันจนได้นะ..ยัยตัวแสบ...