Chapter 17
"แล้วหนูยังอยากเลือกพี่อยู่ไหม" ท็อปยกมือลูบไล้ใบหน้าขาวซีดเบา ๆ ก่อนจะยื่นปากไปจูบซับมุมปากเล็กที่มีเลือดซึมไหลอย่างแผ่วเบา แล้วจ้องมองเธอด้วยแววตาอ่อนโยน
"หนูยังมีสิทธิ์กลับมาเลือกพี่ได้ใช่ไหมคะ" แนนนี่เอ่ยถามด้วยน้ำตาคลอเบ้า
"พี่ยังรอหนูนะ"
"พี่ท็อป" แนนนี่เอ่ยเรียกท็อปด้วยน้ำเสียงเบาหวิว ตอนนี้เธอรู้สึกดีใจและรู้สึกผิดไปพร้อมกัน จนน้ำตารินไหลออกมาอีกครั้ง ทั้งที่ก่อนหน้ามันเหือดแห้งไปแล้ว
"ร้องไห้ทำไม หื้ม" ท็อปเอามือเช็ดน้ำตาบนแก้มขาวซีดอย่างเบามือ
"หนูเสียใจที่วันนั้นหนูเลือกปล่อยมือพี่ แล้วเลือกพี่คริส"
"จะเสียใจกับอดีตไปทำไม มันทำให้หนูรู้สึกแย่เปล่า ๆ หนูโฟกัสที่ปัจจุบันดีกว่า" ท็อปเอามือลูบหัวแนนนี่อย่างอ่อนโยน
"พี่จะให้โอกาสหนูได้เลือกพี่อีกครั้งจริง ๆ ใช่ไหมคะ" แนนนี่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงจริงจังอย่างมีความหวัง
"พี่ยังรอหนูนะแนนนี่"
"พี่ท็อปคะ"
"ครับ"
"
