“ดิฉันชื่อไอรีน เป็นแฟนของเจเดนค่ะ”
“ออ ครับ สวัสดีครับ” แม้จะงงมากแต่วินก็ขานรับออกไป
“ไอรีนกลับก่อนนะเจเดน เดี๋ยวมาหานะคะ”
หลังจากไอรีนกลับออกจากห้องไป เจเดนหันกลับมาก็ไม่เจอเงาของวินแล้ว วินกลับเข้าห้องนอนของตัวเองและทั้งสองก็แยกย้ายกันพักผ่อน
เช้าตรู่วันใหม่
วินออกจากห้องเพื่อตั้งใจจะไปทำงานโดยไม่ลืมมองหาเจเดนก่อนว่าเขายังอยู่ในห้องหรือไม่แต่ก็ไปไม่ทันออกพ้นประตูวินโดนเจเดนคว้าตัวเอาไว้ได้ก่อนจะถูกเขาลากมาทิ้งที่เตียง จากนั้นเจเดนก็ขึ้นมานั่งคร่อมตัววินทันที
“ชอบนักเหรอให้ใช้กำลัง” เขาพูดออกมาด้วยความไม่พอใจแต่เช้าที่เมื่อคืนวินไม่ยอมเปิดประตูห้องให้
“ใครจะไปชอบคนใช้กำลัง ชุดผมยับหมดแล้ว ปล่อย” วินมองเจเดนอย่างไม่พอใจ เจเดนไม่พูดอะไรก่อนจะมองวินแล้วนิ่งไปสักพัก ทำไมเขาชอบเวลาที่ไอ้คนนี้ทำท่าทีขัดขืนและท่าทีที่ขัดขืนนั้นเจเดนยิ่งอยากแกล้งแต่คนอะไรตัวแดงง่ายมาก ก็มันเล่นขาวเนียนซ
