@ เพนท์เฮาส์เจเดน
สามสัปดาห์ต่อมา
ช่วงเวลาที่ผ่านมาสามสัปดาห์นี้เจเดนมีท่าทีสงบกว่าที่ผ่านมาจะมีบ้างที่เดี๋ยวใจดีเดี๋ยวใจร้าย วินคิดว่าทุกอย่างดูเงียบสงบเกินไปแต่ในใจก็คิดว่าคงไม่มีอะไรเกิดขึ้นในภายหลังหรอกนะ กลัวเหลือเกินที่จะเป็นภาวะคลื่นใต้น้ำและเกิดสึนามิตามมา
เช้าตรู่ของวันที่สดใส วินตื่นเช้าวุ่นอยู่ในครัวเพราะกำลังทำข้าวต้มกุ้งแสนอร่อย กลิ่นหอมของอาหารลอยไปเตะจมูกของอีกคนที่กำลังเปิดประตูออกมาจากห้องนอนของเขา เจเดนเดินมาที่โซนครัวยืนมองด้านหลังของชายคนที่เขาแก้แค้นผิดตัว
เจเดนยังนึกสงสัยตัวเองว่าทำไมนะในเมื่อเขารู้แล้วแต่ยังไม่ให้คนคนนี้ออกจากที่นี่ไป ตัวเขาเองต้องการอะไรทำไมถึงปล่อยให้คนคนนี้เดินวนเวียนอยู่ในห้องซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนตัวที่เขาแสนหวง ไหนจะที่ทำงานเจเดนไม่อยากยอมรับตัวเองเลยว่ายังมองจอกล้องวงจรปิดที่จับอยู่ที่ห้องอาหารตลอดเลยจนกลายเป็นติดการมองไปแล้ว
“กินข้าวต้มก
