“รู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา”
ดวงตากลมจ้องมองใบหน้าหล่อที่โน้มเข้ามาใกล้ จนได้กลิ่นน้ำหอมและกลิ่นบุหรี่จากตัวของเขา แสงไฟจากมุมกำแพงให้ความสว่างเพียงน้อยนิดแต่ฉันยังสามารถเห็นได้ชัดถึงองค์ประกอบอันดีเยี่ยมบนใบหน้าเอสเตอร์
หล่อมาก...หล่อจนฉันจะเป็นบ้าอยู่แล้ว
“รู้”
“เอาหน้าออกไปไกล ๆ” ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุ เอสเตอร์ทำทุกอย่างตรงกันข้ามที่สิ่งที่ฉันพูด เข้ายิ่งยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนต้องยกมือขึ้นดันข้างแก้มให้หันไปทางอื่น
“มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง” พูดออกมาแต่ละคำน่าเอาอะไรที่ไม่ใช่มือตบปาก
“เป็นเมียไง พูดเองไม่ใช่เหรอว่าเป็นผัวฉัน” ไม่อยากพูดคำเหล่านี้ออกมาเลย มันคันปากอย่างบอกไม่ถูกแต่เพื่อความสะใจฉันยอมทำได้ทุกอย่าง
“อือ งั้นนับจากนี้แฟนเธอไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่งและเธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับใครทั้งนั้น”
“เป็นบ้าเหรอ” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากัน จากการถกเถียงมันกำลังเปลี่ยนมาเป็นเรื่องจริงทั้งหมด
