(เซริน)
มือเล็กกำโทรศัพท์แน่นในขณะที่ค่อย ๆ ลดระดับลงห่างจากหูหลังจากวางสายจากเจ้านายตัวปัญหา นี่ใช่คนเดียวกับที่ฉันเจอเมื่อตอนปลอมตัวเป็นคนตาบอดหรือเปล่า? แต่ลืมไปว่าเราทั้งคู่มันเอกการแสดงด้วยกันทั้งนั้น
เอาล่ะ...ไปเอาของให้เขา แล้วจะต้องโผล่ไปให้เห็นหน้าภายในสามสิบนาที
“ทำได้ก็ไม่ใช่คนแล้วไอ้บ้า” เสียงเล็กพึมพำอย่างหัวเสีย มือเล็กหยิบเอาต่างหูที่ซ่อนกล้องเสียบเข้ากับติ่งหู แล้วเดินเข้าไปในห้องเพื่อหยิบเอากระเป๋าใบเล็กและโทรศัพท์ของตัวเองจริง ๆ
เมื่อได้สิ่งที่ต้องการก็เดินออกมา แล้วเดินเลี้ยวไปยังตู้ลิ้นชักเก็บกุญแจรถของเอสเตอร์ เมื่อเช้าแอบดูว่าเขาหยิบกุญแจรถไปจากตรงนี้ แต่ฉันไม่รู้หรอกว่ารถมันจอดอยู่ที่ไหน แต่จำได้ที่เขาพูดไว้ว่าจะมีคนมารอพาฉันออกไปอยู่ ลูกน้องของเขาก็ต้องรู้เรื่องที่จอดรถแน่นอน
ครืน!
อื้อหือ... คำอุทานเกิดขึ้นในใจทันทีที่เปิดลิ้นชักออก
เปิดเผยข้อมูลว่าท
