โดนขโมยจูบแรก
1560 คำ
แม่ครัวตัวน้อยกับเจ้าชายสุดหื่น
ตอน โดนขโมยจูบแรก
ณ.สถานที่ นอกประเทศไทย
เวลา ปัจจุบัน
ตำแหน่ง ไม่ปรากฏ
ฮือ! ๆ ๆ ๆ "แม่คงคิดถึงลูกน่าดู" แม่ร้องไห้และกอดอลิซาไว้แน่น
ร่างเพรียวบางของเธอต้องแสงตะวันยามเช้าจนเป็นสีทองอร่าม ใบหน้าของอลิซาเรียวสวยจับใจ ปากเธอเรียวเล็ก จมูกจิ้มลิ้มปลายเชิ่ดโด่ง ดวงตากลมแป๋วของเธอโต ขนตาของเธอยาวงามงอน
"ไม่ต้องร้องนะคะ อีกไม่เกินสี่ปีหนูจะกลับมาเปิดร้านอาหารที่เลื่องชื่อที่สุดในจังหวัดของเขา" อลิซากอดแม่และเล่าถึงความฝัน
คุณพ่อเดินออกมาจากร้านข้าวแกงเล็กๆที่เป็นกิจการของครอบครัว
"ฮือ! ๆ ๆ อลิซา แล้วพ่อจะทะเลาะกับใคร ฮือ! ๆ ๆ " พ่อกอดรวบแม่และอลิซาไว้ เป็นครั้งแรกที่ท่านร้องไห้ต่อหน้าลูกสาวแสนสวย
ฮือ! ๆ ๆ ฟื่ด! ๆ อลิซาน้ำตาแตก เธอร้องไห้ขี้มูกไหลยาวยืด
"ไปได้แล้วค่ะคุณแม่ครัว" เสียงป้าตัวเตี้ยๆร่วงท้วมใหญ่เรียก เธอแต่งตัวด้วยชุดกระโปรงสีทองระยิบระยับบาดตา เธอคือหัวหน้าแม่บ้านในวังนั่นเอง
"ค่ะ ๆ พ่อแม่หนูไปนะ" อลิซาบีบมือพ่อและแม่ก่อนจะหันมาที่รถเก๋งคันใหญ่
บรืน! ๆ ๆ เธอนั่งบนรถแล้วเกาะกระจกหลังมองกลับมาหาพ่อกับแม่
"หนูจะต้องเปิดร้านอาหารเลื่องชื่อให้ได้คอยดู" อลิซาพร่ำความฝันอีกครัง
รถแล่นออกจากหมู่บ้านเล็กๆผ่านท้องนาป่าสวนและแม่น้ำใหญ่ อลิซานั่งเกาะขอบประตูและมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างตื่นใจ
เธอไม่ค่อยได้ออกไปไหนไกลเลย งานร้านข้าวที่บ้านก็ยุ่งจนตัวเป็นเกลียวแล้ว ทว่าการชนะงานแข่งทำอาหารประจำปีทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไป
หลายชั่วโมงผ่านไปก็มาถึงในวังขนาดใหญ่
หูววว! อลิซาถือกระเป๋าหนังใบใหญ่ตามคุณป้าโมนาเข้าวัง เธอหันมองรอบๆมีตึกที่ใหญ่สวยงามตระการตา
ป้าโมนาตัวอ้วนเตี้ยแต่เดินไวมาก โมนาต้องวิ่งตามหลังเธอถึงจะทัน
"นี่ห้องเธอนะคุณแม่ครัว วันนี้พักผ่อนทำใจก่อนละกันนะ พรุ่งนี้เริ่มงาน" ป้าโมนาบอกแล้วเดินออกไป
"ทำใจ เอ๋ ทำไมต้องทำใจนะ" อลิซาพึมพำและวางกระเป๋า
ฟุ่บบบ! ฮ้าาา! อลิซากางแขนแล้วทิ้งตัวลงบนเตียงที่นุ่มใหญ่
"ห้องใหญ่สุดยอดเลย" อลิซายิ้มกว้าง เธอหลับตายิ้มมุมปากและนอนอย่างมีความสุขที่สุดในรอบปี
"เฮ้ย พามาทำงานแล้วจะให้นอนรอได้ยังไงล่ะ" อลิซาพึมพำเมื่อเธอตื่นขึ้นตอนเย็น
เธอเดินหาห้องครัวจนเจอ ห้องครัวที่นี่ใหญ่มาก เครื่องครัวมีครบครันและแพงอย่างดี
"ว๊าว โชว์ฝีมือเลยละกัน" อลิซาวิ่งเข้ามาที่เค้าน์เตอร์ทำครัว
เธอทำอาหารที่ป้าโมนาเขียนติดไว้บนกระดานแขวนผนังจนครบถ้วน อลิซาไม่รู้เลยว่าที่นี่พ่อครัวแม่ครัวมีเจ็ดคน และแต่ละคนจะปรุงอาหารเพียงคนละวันเท่านั้น
หน้าที่วันนี้เธอจึงเป็นแค่ลูกมือแต่เธอกลับเข้ามาทำอาหารก่อนพ่อครัวแถมยังทำเสร็จแล้วด้วย
ต้มผัดแกงทอดนับสิบอย่างถูกคนใช้มารับและนำไปวางเรียงรายในห้องโถงใหญ่
ฮ่า! ๆ ๆ อลิซาหัวเราะและวิ่งตามมาแอบแง้มประตูมองดูที่โต๊ะอาหาร เธอเห็นเจ้าชายสามคนและเจ้าหญิงหนึ่งคนนั่งกินอยู่
เจ้าชายแต่ละคนก็ตักน้ำแกงซดและพยักหน้ากันใหญ่ ทุกคนดูเหมือนจะพอใจในรสอาหารมาก
ฮิ! ๆ ๆ อลิซาเกาะประตูยืนยิ้ม เธอแอบส่องหน้ามองเข้ามาอย่างตื่นเต้น มือของเธอจิกประตูจนเล็บบาดครูดไม้เป็นรอยเมื่อเห็นเจ้าชายทั้งสามคน
เจ้าชายคนโตช่างหล่อเข้มบาดใจ คนรองขาวหล่อละมุนหน้าคม คนเล็กหน้าใสปากแดงหูแดงตัวล่ำเขาดูเร่าร้อนชวนหวาดหวั่นใจเสียเหลือเกิน
แค่ก! ๆ ๆ เจ้าหญิงเซเลเรียเธอสำลักหัวหอมจนหน้าแดง เธอตัวเล็กขาวสวย เธอมีใบหน้าราวกับตุ๊กตาที่โดนปั้นแต่งมาอย่างดี
"ใครทำอาหารวันนี้ ไปเรียกมา" มาทอสเจ้าชายคนโตตวาดลั่น
ค่ะ! ๆ ๆ ป้าโมนาก้มหน้ารับแล้ววิ่งออกมา
ตายแล้ว! อลิซาปิดประตูดังปัง เธอหันหลังกลับแล้ววิ่งหนี
ป้าโมนาวิ่งจู๊ดมาข้างหลังและเอามือดึงคอเสื้อของอลิซา
อึ๋ย! อลิซาย่อตัวลงแล้วหลับตาปี๋
"มาเลยแม่ครัว เธอทำใช่ไหมพ่อครัวมาฟ้องฉันอยู่เมื่อกี้" ป้าโมนาดุ เธอลากแขนอลิซามายืนข้างๆเจ้าชายมาทอส
"ขอโทษเจ้าค่ะ" อลิซายืนก้มหน้าบีบมือตัวเองอย่างสุดเกร็ง เธอตัวสั่นเทาเมื่ออยู่ใกล้ๆกับเจ้าชายรูปงามที่หล่อเข้ม
มาทอสหันมาและหายใจฟึดฟัด เขามองอลิซาตั้งแต่หัวจรดเท้า
"กิน กินให้ดูซิ" มาทอสชี้มาที่จานผัดเผ็ดหมูที่อยู่ตรงหน้าเจ้าหญิงเซเลเรีย
เอ่อ ๆ ๆ อลิซายืนทื่อด้วยความประหม่า เธออ้ำอึ้งไม่กล้ากิน
กินเดี๋ยวนี้! เจ้าชายมาทอสตะโกนลั่นจนสาวใช้ที่ยืนรอบๆโต๊ะตกใจผวา
ฮิ! ๆ ๆ เจ้าชายอีกสองคนหัวเราะคิกคัก เจ้าหญิงน้อยที่สำลักข้าวจนหน้าแดงก็หัวเราะด้วย พวกเขาดูชอบใจที่เห็นอลิซาตัวลั่น
ง่ำ! ๆ ๆ อลิซายืนตักผัดเผ็ดกิน เธอกลัวจนเคี้ยวอาหารไม่ละเอียด
"กินอีก กินสิ" มาทอสสั่ง
ง่ำ! ๆ ๆ อลิซาตักหมูผัดเผ็ดเข้าปากด้วยมือที่สั่นพั่บ ๆ ๆ
5555! เจ้าชายสองคนและเจ้าหญิงหัวเราะชอบใจเมื่อเห็นอลิซาเผ็ดจนหน้าแดง เหงื่อของเธอแตกพลั่ก
ฟู่ว! ๆ ๆ แค่ก! ๆ ๆ อลิซาเป่าปากและสำลักเนื้อคำโตที่เคี้ยวไม่ละเอียด เนื้อจุกคอของเธอจนหายใจไม่ออกหน้าดำหน้าแดง
โครมมม! อลิซาเป็นลมขาดอากาศล้มลงนอนบนพื้น
อร๊ายยยย! เซเลเรียกรี๊ดลั่น
ทุกคนในห้องตกใจลุกลี้ลุกลนมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ใครต่อใครต่างก็ทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นแม่ครัวคนใหม่กำลังจะตายต่อหน้าต่อตา
ฟุ่บ! เจ้าชายมาทอสลงมานั่งคุกเข่าข้างๆอลิซา เขาเอาสองมือที่หนาใหญ่ป้องปากของเธอและบีบอ้า
เขาก้มมองลงมาในปากของเธอและล้วงนิ้วเข้ามาลึก
แค่ก! ๆ ๆ อลิซาสำลักเมื่อนิ้วของเจ้าชายยัดเข้ามาในปาก
"อย่าเพิ่งตายนะ เธอ ๆ " เจ้าชายมาทอสเรียกและเอามือตบแก้มของอลิซาจนแดง
เธอตาเหลือกตาค้างและอาการไม่ดีแล้ว
จุ๊บ! ๆ ๆ เจ้าชายมาทอสก้มหน้าเข้มคมลงมาจูบปากของอลิซา เขาเอามือใหญ่บีบแก้มของเธอและดูดปากแรง
แค่ก! ชิ้นเนื้อใหญ่ๆหลุดออกจากลำคออลิซาเข้าปากเจ้าชาย
อึก! จุ๊บ! ๆ ๆ เขากลืนกินมันและบดจูบปากสีชมพูของอลิซาต่อ
อื้อ! ๆ ๆ อลิซาลืมตาโต เธอร้องครางด้วยความตื่นเต้นสุดหัวใจ หัวใจของเธอดังตูมตามอยู่ในอกจนแทบจะแตกออกมา เธอเสียวหัวใจหวามๆเมื่อโดนจูบครั้งแรกเสียวเหมือนหัวใจจะวายตายๆไปเสียให้ได้
ตูม! ๆ ๆ เสียงในอกของอลิซาดังราวกับลูกระเบิดในสนามรบ
เธออยากให้จูบนี้มันจบลงเสียทีทว่าเธอไม่กล้าจะเอามือดันหน้าเจ้าชายออก
คนใช้ยืนตะลึงอ้าปากค้างกับภาพที่เห็น อลิซาโดนจมูกโด่งๆของมาทอสบดแก้มจนแดงช้ำ
จุ๊บ! ๆ ๆ เจ้าชายดูดปากกลืนกินน้ำลายของอลิซา เขาเอียงหน้าหล่อๆเม้มดูดปากสีชมพูของอลิซาจนแดงช้ำ
อ๊ะ! ๆ ๆ อลิซาร้องครางหงิงๆ เธอดิ้นส่ายตัวอยู่บนพื้นจนชุดแม่ครัวเปรอะเปื้อน มือของเธอจับข้อมือใหญ่ๆของเจ้าชายไว้แน่นด้วยควาาเสียวเกร็ง
"เขาดูดน้ำลายเราทำไม เขากลัวเราเผ็ดหรือว่าดูดหาเนื้อที่ติดคอกันนะ" อลิซาคิดในใจ
จุ๊บ! ๆ ๆ เจ้าชายดูดเม้มและสอดลิ้นเข้ามาแลกลิ้นวนๆใส่ลิ้นของอลิซา
อร๊า! ๆ อื้อ! ๆ อลิซาร้องครางและส่ายหน้าไปมา เธอกำลังจะตายจริงๆเมื่อเจ้าชายมาทอสรุกจูบเธอจนหายใจไม่ทัน
เธอฝังเล็บใส่แขนของเขาจนเลือดซึมเมื่อเจ้าชายแลกลิ้นใส่เธอ
แฮ่ก! ๆ ๆ ๆ มาทอสดึงหน้ากลับและหอบหายใจแรง
หิ! ๆ ๆ เขาก้มมองตาโตๆของอลิซาและหัวเราะอย่างชอบใจ
อลิซาหลับตาปี๋ เธอไม่กล้าสบตาอันดำดุของมาทอส เขาลุกกลับมานั่งที่เดิมแล้วเธอยังนอนหลับตา
"นี่คุณแม่บ้าน กลับได้แล้ว จำไว้ด้วย" ป้าโมนาดุอลิซา
อลิซาลุกยืนและก้มหน้าโค้งคำนับมาทอส เธออายทุกคนจนแทบจะมุดแผ่นดินหนี
ตุ๊บ! ๆ ๆ ๆ ปั่ง! อลิซาวิ่งเข้าห้องปิดประตูล็อคกลอน
ฮือ! ๆ ๆ เธอนอนร้องไห้อยู่บนเตียง เธอทั้งโกรธทั้งตื่นเต้นและทั้งกลัวมาทอส
เขาโขมยจูบแรกของอลิซาไปอย่างง่ายดายเสียเหลือเกิน
- ผู้เขียน
