แต่อยู่ ๆ มือใหญ่ของชายหนุ่ม ก็คว้าหมับเข้าที่ข้อมือเล็กทั้งสองข้างของเธอจนแน่น และลืมตาขึ้นมาจ้องหน้าของมียาอย่างหื่นกระหายรุ่มร้อน
“ม่ายยย...ต้องเช็ดหรอก...เมียจ๋าาา...ผัวอยากทำอย่างอื่นมากกว่า...มามะ...อืม อ่าห์”
ปองกูลพูดเสียงยาน ๆ ก่อนจะจับร่างกระชับของเมียสาวขึ้นมาจูบไซ้ แล้วกดลงไปนอนหงายลงกับเบาะนั่ง โดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว
“อุ๊ย! ยะ ยะ อย่าสิป้อง...มะ มะ ไม่เอานะ อย่าทำตรงนี้ ดะ ดะ เดี๋ยวพ่อมาเห็นเข้า...อย่าน่า...”
มียาร้องห้ามเสียงแผ่วเบา พยายามดิ้นหนี เพราะไม่อยากทำอะไรบัดสีบัดเถลิงกัน ตรงห้องรับแขกแบบนี้ ซึ่งไม่ใช่ที่ส่วนตัว
อีกทั้ง เธอยังกลัวว่าประณตอาจจะออกมาเห็นเข้า ก็เป็นได้
แต่ดูเหมือนว่า ชายหนุ่มจะไม่ฟังเธอเลย เพราะเขากำลังใช้มือถลกถอดชุดนอนของภรรยาสาวสวยออก จนหลุดลุ่ย เหลือแต่เรือนร่างเปล่าเปลือยในพริบตา
ก่อนจะคร่อมทับกายแกร่งลงมา แล้วก้มหน้าก้มตาละเลงเลียดูดดุ
