ไม่ชอบคนเเก่

1429 คำ
หญ้าหวานที่อยู่ภายในงานเลี้ยงกลับพ่อและแม่ของเธอเพียงพักหนึ่งแล้วเมื่อเธอเห็นเพื่อนรักของเธอมาถึงแล้วหญ้าหวานก็เดินมาหามายมิ้นทันที “ ทำไมมาช้านักล่ะ ” หญ้าหวานถามเพื่อนรักของเธอออกมาเพราะว่าเธอนั้นมาถึง ซักพักใหญ่แล้ว “ รอคุณแม่น่ะ ” มายมิ้นตอบเพื่อนรักของเธอออกมา “ อ๋องั้นเราออกไปข้างนอกกันดีกว่าเบื่อในนี้จะแย่อยู่แล้ว ” และสองสาวก็พากันเดินออกมาข้างนอกงานเลี้ยงนี้อย่างที่ทั้งสองสาวนั้นทำเป็นเป็นประจำ “ มายมิ้นฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนแกจะไปกับฉันไหม ” หญ้าหวานถามเพื่อนรักของเธอออกมาเพราะตอนนี้เธอนั้นรู้สึกเจ็บฉี่ออกมาแล้ว “ ไปสิ ” และสองสาวก็พากันเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ในโรงแรมแห่งนี้หลังจากที่สองสาวนั้นทำธุระส่วนตัวกันเสร็จหญ้าหวานและมายมิ้นก็เดินออกมาจากห้องน้ำแต่แล้วความที่มายมิ้นนั้นไม่ทันได้มองก็ทำให้เธอนั้นเดินชนกับหญิงสาวร่างเล็ก ตุ๊บ~~~!! “ โอ้ยเดินยังไงของเธอฮะ ” เสียงแหลมของผู้หญิงคนนี้หันมาพูดใส่หน้ามายมิ้นทันทีและดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนี้นั้นจะไม่พอใจเป็นอย่างมากที่โดนเพื่อนของเธอนั้นเดินชน “ ขอโทษค่ะหนูไม่ทันได้มองคุณเจ็บมากมั้ยคะ ” มายมิ้นถามผู้หญิงคนนี้ออกมาแต่แล้วผู้หญิงคนนี้กลับทำในสิ่งที่คาดไม่ถึง เพี๊ยะ ผู้หญิงตัวเล็กชุดแดงคนนี้ตบเข้าไปที่ใบหน้าของมายมิ้นทันทีและเสียงแหลมของเธอก็พูดขึ้นมา “ นี่เป็นบทสั่งสอนที่แกนั้นเดินไม่ดูตาม้าตาเรือมาชนฉันเห็นมั้ยว่าฉันเกือบล้ม ” ผู้หญิงคนนี้พูดเสียงแหลมใส่มายมิ้นออกมาและมายมิ้นที่ไม่ทันได้ตั้งตัวเธอนั้นก็เกือบที่จะเซล้มลงไปแต่แล้วก็โชคดีที่เธอนั้นมีหญ้าหวานจับเธอเอาไว้ “ มีสิทธิ์อะไรมาตบหน้าเพื่อนฉันฮะ ” หญ้าหวานถามผู้หญิงเสียงแหลมคนนี้ออกมาทันทีและจ้องมองใบหน้าของผู้หญิงคนนี้แทบจะฉีกเลือดฉีกเนื้อเธอเพราะว่าเธอนั้นมาตบใบหน้าเพื่อนรักของเธอทั้งที่มายมิ้นนั้นเพียงแค่เดินชนกับเธอเท่านั้นไม่ได้ทำอะไรให้เธอนั้น เสียหายอะไรเอ่ย “ สิทธิ์หรอก็เพื่อนแกน่ะเดินไม่ดูตาม้าตาเรือไงฮะ ” หญิงสาวคนนี้พูดออกมาทันทีและดูเหมือนว่าเธอนั้นจะไม่ยอมจบเรื่องนี้ง่ายๆมายมิ้นที่เป็นคนไม่อยากมีเรื่องเธอเองก็จับหญ้าหวานเอาไว้เพราะเธอนั้นรู้นิสัยของหญ้าหวานเป็นอย่างดี หญ้าหวานที่ภายนอกนั้นเรียบร้อยดุจเจ้าหญิงแต่ใครจะไปรู้เบื้องหลังของหญ้าหวานนั้นไม่เคยยอมคนและก็ไม่ได้เรียบร้อยเหมือนภาพที่ใครต่อใครนั้นเห็น “ สิทธิ์แบบนี้งั้นหรอได้ ” เสียงหวานของหญ้าหวานพูดจบฝ่ามือเรียวเล็กของเธอก็ฟาดไปที่ใบหน้าของผู้หญิงตัวเล็กชุดแดงคนนี้ทันที เพี๊ยะเพี๊ยะ “ บังเอิญว่าฉันก็อยากมีสิทธิ์ที่จะตบหน้าแกถือว่าชดเชยที่แกนั้นมาตบหน้าเพื่อนฉัน ” “ อีนี่ ” สาวชุดแดงที่ถูกหญ้าหวานนั้นตบลงมาเธอก็เสียงแหลมขึ้นมาทันทีและจะตั้งค่าง้างมือเพื่อที่จะตบหญ้าหวานคืนแต่แล้วเธอนั้นก็เห็นมาเฟียหนุ่มที่เดินมาทางนี้เธอจึงทำแกล้งล้มไปและสร้างภาพว่าเธอนั้นกำลังถูกสองคนนี้นั้นรุมทำร้ายอยู่ “ โอ้ย เจคะ ช่วยพิชซี่ด้วยค่ะ ” พิชซี่ที่เห็นมาเฟียหนุ่มอย่างเจอาร์กำลังเดินเข้ามาเธอนั้นก็เล่นบทเป็นผู้ถูกกระทำทันทีแต่หารู้ไม่ว่าเจอาร์นั้นเห็นตั้งแต่แรกแล้วและเขาก็ยืนมองคนตัวเล็กที่เขานั้นเดินตามเธอออกมาตั้งแต่แรก “ มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า ” เจอาร์จึงเดินมาสามสาวที่ยืนอยู่กันอยู่หญ้าหวานก็มองผู้ชายใบหน้าหล่อเหลาคนนี้ทันทีแต่เธอนั้นก็ไม่ได้ตอบอะไรมีแต่ผู้หญิงที่เล่นละครเก่งที่ทำตัวเองล้มลงไปพูดขึ้นมา “ สองคนนี้ค่ะสองคนนี้นั้นอยู่ๆก็มาตบหน้าพิชซี่ ” เสียงแหลมของหญิงชุดแดงคนนี้พูดออกมาหญ้าหวานที่ไม่ชอบคนที่ทำนิสัยแบบนี้เธอเองก็พูดออกมาทันที “ ตอแหล ” หญ้าหวานพูดและเบะปากให้กับผู้หญิงคนนี้ และเธอก็หันมาพูดกับเพื่อนรักของเธอ ” ไปข้างในกันดีกว่ามายมิ้นปล่อยให้ตัวตอแหลนั้นแสดงละครไปเถอะ “ หญ้าหวานพูดจบเธอก็ควงแขนเพื่อนรักของเธอออกมาจากชายหนุ่มและหญิงสาวชุดแดงคนนี้ทันที มาเฟียหนุ่มที่เห็นถึงความแสบของเธอเขาเองก็รู้สึกถูกใจเป็นอย่างมากแต่แล้วตอนนี้เขานั้นคงต้องปล่อยเธอไปก่อนและแก้สถานการณ์ตรงหน้าที่เด็กแสบนั้นทำเอาไว้เขาจึงช่วยพยุงหญิงสาวชุดแดงคนนี้ขึ้น ” เดี๋ยวผมให้คนพาคุณไปทำแผล “ เจอาร์พูดกับผู้หญิงคนนี้จบเค้าก็พยักหน้าให้ลูกน้องของเขาที่อยู่บริเวณนี้เข้ามาทันทีและลูกน้องของเขาก็เดินมาหาผู้เป็นเจ้านาย ” จัดการด้วย “ เขาสั่งลูกน้องเขาจบ เขาก็เดินกลับเข้ามาภายในงานเลี้ยงของคุณหญิงอีกครั้ง แต่แล้วก็เป็นช่วงเวลาเวลาที่คุณหญิงนั้นจะเป่าเค้ก แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยูแฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู เสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ดังกล้องขึ้นมาเรื่อยๆและก็มีเด็กสาวที่อยู่ในชุดสีม่วงพาสเทลเป็นคนถือเค้กเดินเข้ามาให้กับคุณหญิงวรรณนา เจอาร์ได้แต่มองไปยังกลุ่มคนที่ยืนแสดงความยินดีและร้องเพลงให้กับคุณหญิง วรรณนาพร้อมกับคิดว่า เด็กแสบคนนี้นั้นน่าจะมีอะไรข้องเกี่ยวกับคุณหญิงเป็นแน่ เค้ายืนมองภาพนั้นอยู่จนกระทั่งคุณหญิงนั้นเป่าเค้กเสร็จและเขาก็เห็นว่าเธอนั้นเข้าไปกอดคุณหญิงนั้นเลยทำให้เขามั่นใจว่าเด็กแสบคนนี้ต้องเป็นลูกหลานของคุณหญิงเป็นแน่แต่สำหรับเขาแล้วเขาจะต้องหาข้อมูลที่ถูกต้องก่อนเพื่อที่จะตามจีบเด็กแสบคนนี้ และงานเลี้ยงก็ย่อมมีวันเลิกลาหลังจากที่งานเลี้ยงจบลงแล้วเจอาร์เองก็ออกมารอเด็กแสบอยู่บริเวณหน้างานพอเขาเห็นเธอเค้าก็เดินเข้าไปหาเด็กคนนี้ทันที ” สวัสดีครับ “ เจอาร์เอ่ยทักทายเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักคนนี้ออกมา ” มีอะไรหรือเปล่าคะ “ หญ้าหวานที่เธอมั่นใจว่าเธอไม่รู้จักเขาเป็นแน่เธอเลยถามเขาออกมาแต่เธอก็คลับคล้ายคลับคลาได้ว่าเขาเป็นผู้ชายคนเมื่อกี้ที่เข้าไปถามเธอตอนที่เธอนั้นกำลังมีเรื่องกับผู้หญิงชุดแดงคนนั้น ” ไม่มีอะไรครับแค่อยากทำความรู้จักเฉยๆ “ เจอาร์บอกกับหญิงสาวออกมาตามตรงเพราะเขานั้นต้องการที่จะทำความรู้จักกับเธอ ” อ๋อค่ะแต่คงไม่สะดวกค่ะ “ หญ้าหวานตอบเขาออกมาด้วยน้ำเสียงที่หวานใสและเธอเองก็ทำท่าจะเดินออกจากเขาไปแต่แล้วข้อมือเล็กของเธอก็ถูกเขานั้นจับเอาไว้ซะก่อน ” นี่คุณจะทำอะไรฮะ “ เสียงหวานพูดออกมาดังขึ้นกว่าเดิมและเธอก็มองไปที่ข้อมือเล็กของเธอที่โดนชายหนุ่มนั้นจับเอาไว้ ” ก็บอกแล้วงัยว่าอยากทำความรู้จักครับ “ เจอาร์ยังไม่หยุดยอมแพ้เขาอยากรู้จักกับเธอจริงๆแต่แล้วใครจะไปคิดว่าเด็กแสบคนนี้จะพูดคำนี้กับเขาออกมา ” ขอโทษนะคะฉันไม่ชอบคนแก่ “ เธอพูดกับเขาจบเธอก็แกะมือ เล็กออกจากการเกาะกุมของเขาและเดินออกจากเขาไปทันทีปล่อยให้เจอาร์นั้นได้แต่มองตามหลังของเธอไป
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม