หนึ่งเดือนต่อมา
หลังจากที่ทั้งสองคนนั้นกลับมาจากฝรั่งเศสด้วยกันแล้วเขาก็ใช้ชีวิตด้วยกันเหมือนเดิมทุกวันโดยที่ตอนเช้าเจอาร์นั้น ก็ไปส่งน้องไปเรียน และพอตอนเย็นแม้ว่าเขาจะมีงานหรือไม่มีงาน เขาก็ไปรับน้องจากมหาลัยด้วยตัวเอง แต่ถ้าเกิดมีประชุมสำคัญจริงๆ เจอาร์ก็อนุญาตให้น้องนั้นขับรถไปเองได้ ระหว่างที่ทั้งคู่กำลังขับรถพากันกลับเพ้นเฮ้าส์เสียงโทรศัพท์ของเจอาร์ก็ดังขึ้นมา
ตี๊ด ตี๊ด
~~ สายเรียกเข้า~~
!!! มาร์คเกอร์ !!!
“ ไอเจ งานที่อิตาลีมีปัญหา ไอเบสให้พวกเราบินไปด่วนเลย มีพวกลักลอบเปลี่ยนสินค้าให้เรา ”
ทันทีที่เจอาร์กดรับสายของเพื่อน ปลายสายก็พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรน
“ พวกไหน มันรู้มั้ย ”
พอเพื่อนพูดจบ เจอาร์ก็ถามคนในสายกลับทันที คิ้วหนาขมวดเป็นป่มอย่างคนใช้ความคิด แม่งใครช่างกล้ามาทำเลวๆแบบนี้ว่ะ
“ ยังไม่รู้ ” คนในสายตอบกลับมา
“ เสียหายเยอะมั้ย ” เพราะถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ
