เจอาร์เดินไปสวมเสื้อผ้าแล้วเดินกลับมานอนที่เตียงกว้างที่น้องนั่นนอนอยู่ก่อน พอเขาขึ้นมาบนเตียง เขาก็ชะโงกหน้าไป มองน้องที่หลับตาพึมอยู่
“ หนูหลับแล้วหรอครับ ” น้ำเสียงของเจอาร์พูดถามคนที่หลับอยู่โดยที่ไม่ได้ดังมากนัก
“ นอนค่ะ ” หญ้าหวานที่เธอนั้นเพียงแค่หลับตาแต่เธอยังไม่ได้นอนหลับเธอรับรู้ว่ามาเฟียหนุ่มนั้นเดินขึ้นมาบนเตียงแล้วแต่เธอก็ไม่ได้ลืมตาขึ้นมามองเขา
“ เฮียขอกอดน้องได้มั้ยครับ ” ในเมื่อน้องยังไม่หลับเจอาร์เองก็ขอเธอทันทีเพราะกลัวว่าถ้าเขาเกิดดึงน้องเข้ามากอดแล้วน้องจะยิ่งบึ้งตึงกับเขาหนักยิ่งกว่าเดิม
“ ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ ”
เสียงหวานพูดกับพี่ทั้งที่ดวงตายังคงหลับอยู่เธอเองก็อยากให้เขาขึ้นมานอนกอดเหมือนกันไม่รู้ว่าเป็นอะไรแต่เธอนั้นอยากที่จะให้พี่ขึ้นมากอดเธอแล้วหลับไปพร้อมกัน ใจจริงหญ้าหวานนั้นเธอก็ไม่ได้อยากจะงี่เง่าหรืออะไรเพราะกลัวว่า คนพี่นั้นจะทนกับเธอไม่ได้ และกลัวว่า
