ครีมนอนทับบนตัวเค้า สบตากัน
"ครีมคะ พี่รักครีมนะคะ"
มือบางลูบหน้าเค้าเบาๆ
"ครีมลำบากไหม ที่อยู่กับพี่ "
ทิมอึดอัดใจจนสุดท้ายต้องพูดออกมา
" ปีหน้าถ้าครีมอยู่หอ พี่จะไปรับไปส่งนะคะ รออีกแปปพี่จะซื้อรถแล้ว รอให้เก็บตังอีกนิดนึงนะคะ"
เธอไม่เคยรู้เลยว่า เดือนนึงเค้ามีเงินเดือนเท่าไหร่ ตัวเธอเองมีเงินใช้หลายหมื่นบาท แต่เธอก็ใช้น้อยมาก เพราะจ่ายแต่ค่ารถไปเรียน ค่าอาหารกลางวัน ช่วงเย็นมีแต่พี่ทิมจ่ายทั้งนั้น มาเที่ยวที่นี่ก็เงินพี่ทิม เธออดคิดไม่ได้ว่าเธอเอาเปรียบเค้ามากไปหรือเปล่า เค้ากอดเธอแนบอก
"พี่คิดว่าไม่มีรถก็ไม่มีภาระ ไม่ต้องผ่อน แต่ตอนนี้พี่มีครีมแล้ว จะให้ครีมขึ้นรถไฟฟ้าหอบของพะรุงพะรังมันก็ลำบาก"
เธอคิดวนเวียนในหัวตัวเอง แล้วกดมือถือเช็กยอดเงินในบัญชี มีเงินอยู่เกือบแสนบาท เธอส่งให้เค้าดู
" ครีมมีเท่านี้ค่ะ ถ้าพี่ทิมจะดาวน์ครีมหุ้นด้วย" เธอบอกเค้า เค้าส่ายหน้า
"พี่เป็นผู้
