น้ำเสียงแข็งกร้าวทว่าสั่นเครือ มิเกลกำมือแน่นเพราะความโกรธ
(เสียใจมากหรือไงที่อดได้มันเป็นผัว)
ทุกคำที่หลุดออกจากปากผู้ชายคนนั้นยิ่งทำให้มิเกลเกลียดเขา ไม่มีวันไหนที่เธอไม่เกลียด
“ใช่ เกลโคตรเสียดายพี่ก้องเลย”
(...)
“แล้วถ้ามันเป็นเพราะคุณ ก็จำไว้นะว่าเกลจะหาผู้ชายคนใหม่ ถึงคุณจะทำลายอีกกี่ครั้งเกลก็จะเริ่มใหม่อีก แล้วมาดูกันว่าใครจะยอมแพ้ก่อนใคร!”
เธอกดตัดสายและกระแทกโทรศัพท์วางบนโต๊ะ สูดลมหายใจเข้าอย่างอดกลั้นอารมณ์ที่เดือดปะทุ ไม่มีอะไรที่มิเกลจะต้องกลัวผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว เราไม่มีอะไรติดค้างต่อกัน แล้วที่เขายังเข้ามาวุ่นวายกับเธอก็เพราะจะปั่นประสาทเธอเท่านั้น เดี๋ยวเขาก็เหนื่อยและหยุดไปเอง มิเกลพร่ำบอกกับตัวเองแบบนี้
เธอต้องไม่เดินตามเกมของเขา เกมแรกมิเกลชนะ ส่วนเกมที่สองมาร์ตินชนะ
และเกมสุดท้ายครั้งนี้ เธอจะไม่มีมีทางยอมแพ้เด็ดขาด
“พ่อได้ผู้ร่วมลงทุนคนใหม่แล้วนะลูก”
