“ได้สิ”
“...”
“ทำให้คุณอย่างเดียว ห้ามสอดใส่”
“...”
“รับปากมาก่อน”
ใบหน้าหวานที่ซีดเซียวเชิดขึ้น มาร์ตินผละแขนออกจากกำแพงก่อนจะยืดตัวตรง
เขาชอบความกล้าบ้าบิ่นของผู้หญิงคนนี้ไม่เบา
“รับปาก”
“และก็รับปากมาว่าคุณจะเอาเงินห้าสิบล้านและปล่อยเกลกับคุณพ่อไป”
“รับปาก”
ดวงตาทั้งสองคู่ประสานกัน ราวกับมีสายฟ้าฟาดฟันออกมาจากแววตาที่ไม่มีใครยอมใคร ครั้งนี้มาร์ตินพูดออกมาจากปากของเขาเอง มิเกลไม่กลัวสักนิดกับเรื่องแค่นี้ แต่อย่างที่บอก ห้ามสอดใส่ ห้ามทำมากกว่าที่ตกลง
หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอเห็นมาร์ตินหลุบสายตามองส่วนล่างของตัวเองเพื่อจะบอกเป็นนัยน์ว่าให้เริ่มลงมือได้แล้ว
ร่างบอบบางคุกเข่าลงพื้น...สองมือเล็กที่สั่นน้อยๆ วางลงบนซิบกางเกงสีดำก่อนจะปลดกระดุมและรูดซิบลงช้าๆ เธอนับลมหายใจเข้าออกของตัวเอง รีบทำให้เสร็จๆ ครั้งนี้เธอจะได้ออกไปจากที่นี่สักที อาจเป็นเพราะไม่ได้รู้สึกพิศวา
