“พ...พี่มินถามทำไมคะ”
“พี่เป็นฝาแฝดกับพี่มาร์ติน”
“หา!!! เรื่องจริงเหรอคะ!!”
“ใช่ ไม่ค่อยมีคนรู้หรอกถ้าไม่เห็นนามสกุล”
“...”
“สามปีก่อน เขาสองคนเคยรู้จักกันไหม”
เอกกี้ทำหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก กลอกสายตารำลึกเรื่องราวเมื่อสามปีก่อน...เรื่องที่เขาเองก็เกือบจะลบออกจากสมองเพราะไม่รู้ว่าจะต้องจดจำไปทำไม ทว่าเรื่องที่มิเกลเล่าให้เขาฟังว่าเห็นมาร์ตินฆ่าคนตายที่ตึกร้างก็ทำให้เอกกี้เบิกตาถลน พลางมองหน้ามินตราอีกครั้ง
ถ้าทั้งสองคนเป็นฝาแฝดกัน นั่นก็หมายความว่ามินตราก็เป็นสายเลือดของมาเฟียน่ะสิ!!
“ตายโหงแล้วอีเอกกี้ เขามาตามเก็บมึงแน่ๆ”
“เอกกี้ว่าไงนะ”
“ป...เปล่าค่ะพี่มิน คือ คือ”
เอกกี้ทำสีหน้าเหมือนจะร้องไห้ ทำให้มินตราไม่เข้าใจกับอาการแปลกๆ ของคนตรงหน้า
“เล่าให้พี่ฟังได้ไหม”
“ล...แล้วถ้ากี้เล่า พี่มินต้องสัญญานะว่าจะไม่ฆ่ากี้กับ มิเกล”
“หะ ฆ่าเหรอ?”
“ใช่ค่ะ”
มินตราขม
