ได้โปรดเอากับพ่อของเราที
ตอน จับครูทำเมียพ่อ
กลางดึกคืนหนึ่ง
สองมือเล็กๆขาวๆจับหนังสือไว้แน่น ดวงตากลมโตจิกตัวอักษรที่เรียงกันเป็นพืด
"เมื่อตัวผู้เติบโตเต็มวัยจะสอดส่องหาตัวเมียที่ติดสัด" เจนอ่านหนังสือและเดินวนๆไปรอบห้อง นีโอกับจานีสนั่งเงยหน้าหมุนหัวตามพี่สาว
"แล้วมันจะได้ผลหรือพี่เจน" นีโอ
ชู่วส์! จานีสเอานิ้วชี้ที่ปากให้พี่ชายเงียบเสียง
"เมื่อตัวผู้และตัวเมียอยู่สองต่อสองจะขึ้นขี่กันเพื่อผสมพันธุ์" เจนเอ่ย
หื้มมมม! นีโออุทาน จานีสเอาสองมือปิดหน้าตัวเอง
"งั้นก็จับคุณพ่อขังไว้กับคุณครู แค่นั้นก็สิ้นเรื่อง" เจนบอก
"การผสมพันธุ์จึงเกิดขึ้น ใช่ไหมพี่เจน" นีโอถาม
ปั้งงง! เจนพับสมุดกอดไว้ที่อกแล้วพยักหน้า
"แล้วก็จับทั้งคู่แต่งงานกัน" เจนเสียงสูง เงยหน้ามองฟ้า
"แค่นั้น เราก็จะมีแม่กับเขาเสียที ฮร่า! ๆ ๆ " นีโอหัวเราะลั่น
บราโว่! จานีสชูสองมือขึ้นฟ้าก่อนจะกระโดดโลดเต้นอย่างผู้ชนะ ตากลมแป๋วของเธอเยิ้มแย้มจนน้ำตาใสๆปริออกมา
บราโว่! ๆ ๆ สามพี่น้องโห่ร้องเสียงดังขึ้นๆ
หัวใจดวงน้อยทั้งสามดวงพองโตอย่างบอกไม่ถูก สิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นทำเอาทุกคนนอนไม่หลับเลย
ปั่ง! ๆ ๆ ๆ เสียงทุบประตูดังระรัว บานไม้สนั่นหวั่นไหว
"นอนได้แล้วเด็กๆ ถ้าไม่นอนพ่อจะปลุกมาช่วยกวาดบ้านนะ" เสียงคุณพ่อมังกรดังลอดเข้ามา
เด็กสามคนกระโจนขึ้นเตียงนอนแบบสามชั้นต่อกัน จานีสนอนข้างล่าง นีโอนอนชั้นกลาง พี่เจนปีนขึ้นไปนอนชั้นบนสุด
ฝลุ่บ! ๆ ๆ ทุกๆคนทิ้งตัวนอนราบแล้วชักผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปง
คุณพ่อมังกรเอาหูมาแนบประตูรอฟังเสียงเด็กๆแอบคุยกัน เขาถอนหายใจแรงเมื่อไร้ซุ่มเสียง คิ้วที่หมวดปมคลายออกเผยให้เห็นใบหน้าหล่อๆที่คมกริบ
จมูกคุณพ่อโด่งเชิดเป็นสัน แววตาคมดุ ปากสีแดงหนานุ่มอิ่มเต็ม หูแดงหน้าขาวชมพูแบบลูกครึ่งไทยฝรั่ง
"ฮ้ายยย จบไปอีกวัน" คุณพ่อลูกสามบ่น
ตุ๊บ! หนังสือเล่มเล็กหล่นลงจากเตียงของจานีส
มันแผ่กางสยายคว่ำหน้าอยู่บนพื้น หน้าปกเขียนว่า วิธีเลี้ยงแมวเปอร์เซียร์
รุ่งเช้าวันเสาร์
"ว่าแล้วเชียวมันแปลกๆตั้งแต่แรกแล้ว" คุณครูตุ๊กตาบ่นขณะขับรถมาที่บ้านของเด็กๆ วันนี้เธอแต่งตัวสวยเรียบด้วยชุดเดรสสีขาวลายดอกไม้
รถเก๋งสีแดงแล่นเข้ามาในหมู่บ้านจัดสรรได้สักพักก็ถึงหน้าบ้านสามชั้นหลังใหญ่ที่ออกแบบแปลกตาไม่เหมือนใคร
บ้านดูล้ำๆเดิร์นๆเหมือนบ้านในหนังอวกาศอะไรเทือกนั้น มันเป็นฝีมือการออกแบบของสถาปนิกสุดหล่ออย่างคุณพ่อมังกรนั่นเอง
ครูแปลกใจที่เด็กๆบอกว่าคุณพ่อไม่สบายจึงต้องมาที่บ้านแทนร้านกาแฟ ทว่ายังพอใจที่รู้ว่าในบ้านมีกันสี่คนพ่อลูกเพราะไม่อยากอยู่แบบสองต่อสองกับใคร
แป๊น! ๆ คุณครูคนสวยขับรถเก๋งถึงหน้าบ้านหลังใหญ่ เธอบีบแตรสองที
"ใครมาลูก ไปดูซิโนอา" คุณพ่อมังกรเอ่ยบอกลูกๆ เขากำลังนั่งทำงานอยู่ตรงโต๊ะคอม
"พ่อคะ คุณครูมาเยี่ยมบ้าน" เจนวิ่งมาเขย่าแขนพ่อ นีโอวิ่งมายืนชิดพี่ จานีสด้วยอีกคน
หือออ! คุณพ่อหน้าสั่น
"ทำไมไม่บอกพ่อก่อน"
"บอกไม่บอกก็ต้องเจอค่ะ ออกไปรับเธอซิคะ" เจนพลักหลังพ่อ นีโอกับจานีสผลักตูดเมื่อเขายืนขึ้น
"เอ่อ อ่า รออยู่นี่นะ ไปเอาน้ำเย็นใส่แก้วมาด้วยเจน" พ่อสั่งแล้วเดินเกาหัวแกรกๆออกไปหน้าบ้าน
"สวัสดีค่ะ คุณมังกรใช่ไหมคะ" ครูตุ๊กตายื่นหน้าสวยๆแตะขอบประตู คุณพ่อมังกรถึงกับตาลุกวาว เขาไม่นึกว่าครูของลูกๆจะสวยเซียะขนาดนี้
ครูตุ๊กตาหน้ากลม แก้มป่อง ตาโตแบบอิ่มอวบ เนื้อตัวของเธอขาวเนียนละมุนสูงเพียง160 สัดส่วนขนาดนี้ช่างเหมาะเจาะพอดีเสียเหลือเกิน
"สะ สวัสดีครับคุณครู" พ่อมังกรเอ่ยทักครูก่อนจะเปิดประตูเชิญเข้าบ้าน
คุณครูตุ๊กตาเองก็ยิ้มไม่หุบ เธอดูถูกใจหนุ่มตัวสูง190ที่หล่อล่ำแบบฝรั่งตรงหน้าเอามากๆ
มังกรพาตุ๊กตามานั่งที่โซฟารับแขกแล้วเขาก็นั่งลงตรงข้ามเธอ ทั้งคู่สบตากันแบบลืมหายใจ
"สวัสดีค่ะ ๆ สวัสดีครับคุณครู" เด็กๆวิ่งมายืนต้อนรับหน้าสลอน เจนแทบจะคลานเข่ามาเสิร์ฟน้ำให้คุณครู
"คือว่า ครูมา เอ่อมาตรวจ..." มังกรเอ่ยถาม
"กินกาแฟกันดีกว่าค่ะ ดีไหมคะคุณพ่อ" เจนรีบตัดบท นีโอเอากาแฟสดที่โทรสั่งไว้เมื่อเช้ามาเสิร์ฟให้พ่อกับครูสาว
ซู๊ดดดด! อ่าส์! คุณพ่อคาบหลอดดูดพร่วดๆแล้วเรอออกมาแบบไร้มารยาท
อี๋! เจนหยี๋ตาแล้วอุทานเบาๆ
"ครูสวยจังเลยนะครับเนี่ย ผมก็นึกว่าครูจะต้องแก่ๆแล้วใส่แว่นหนาเตอะ" เอาอีกแล้ว คุณพ่อไม่เก่งเรื่องการใช้คารมเลย
"คุณก็พ่อยังดูหนุ่ม อื้ม ยังหล่ออยู่เลยนะคะเนี่ย" คุณครูเอ่ยชม ริมฝีปากชมพูของเธอเม้มหนีบหลอดดูดอย่างยั่วยวนน่ามอง
ฮริ! ๆ ๆ จานีสเก็บอาการไม่อยู่ เธอจับชายเสื้อยืดของตัวเองแล้วบิดวนๆเป็นริ้วอย่างกับว่าเขินแทนพ่อ
เจนเดินมายืนหลังน้องๆแล้วสะกิดให้พวกเขาหนีออกไปนอกห้องรับแขก ปล่อยให้คุณพ่อกับคุณครูคุยกันแบบสองต่อสองอยู่ราวๆชั่วโมงได้
"หิวข้าวจังเลยค่ะ หนูหิวแล้ว" จานีสวิ่งมานั่งตักคุณพ่อแต่กลับพูดกับคุณครูคนสวย
"อื้อ รอนี่นะครับ เดี๋ยวผมทำอาหารมาให้กินกัน ทุกๆคนเลย" คุณพ่อบอก
แหวะ! นีโอแทบจะอ้วกพุ่งออกมา ภาพไข่เจียวไหม้ยังติดตาเขาอยู่ไม่หาย
"เดี๋ยวฉันไปช่วยเองค่ะ ว่าแต่ในตู้มีอะไรบ้างเอ่ย" ครูตุ๊กตาลุกเดินตามพ่อไปในครัว เด็กสามคนวิ่งตามไปยืนเกาะขอบประตูแล้วแอบมองเข้าห้องครัว
"ทำอะไรกินดีล่ะครับ" พ่อมังกรยืนเกาหัวแบบเขินอาย
"มีผักนี่คะ มีไข่ มีหมู งั้นสุกี้ละกัน" ครูตุ๊กตาบอกแล้วคุกเข่าหยิบของในตู้เย็น คุณพ่อสบโอกาส เขาแอบมองใบหน้าสวยๆที่ก้มลงอย่างเต็มตาจุใจ
ปั่งงงง! เจนปิดประตูห้องครัว
แกร๊กกก! นีโอเอาแม่กุญเเจล็อคจากด้านนอก
บราโว่! จานีสชูกำปั้นน้อยๆแล้วทั้งสามคนก็วิ่งหนีออกมานั่งดูทีวีหน้าบ้าน
สักครูใหญ่ๆก็มีเสียงคุณครูกรีดร้องแว่วมาจากหลังบ้าน
อ๊ายยยย! เสียงลากยาวเหมือนกำลังถูกจู่โจม
"อย่าดิ้นครับ อย่าดิ้นสิครับคุณครู" เสียงพ่อมังกร
เด็กสามคนสะดุ้งโหยง ทั้งหมดนั่งเกร็งตัวตรงเผ็ง ดวงตาทั้งหมดเบิกโพลงจนแทบจะถลนออกจากเบ้า
"มันเกิดขึ้นแล้ว" เจนเอ่ย
"การผจ๋มพัน" จานีสเอ่ย
"รอแป๊บๆ แล้ววิ่งเข้าไปร้องให้ โวยวายให้พวกเขาแต่งงานกัน" นีโอกล่าวแผนต่อ
"อื้อ! อร๊ายยย! แรงๆสิคะ แรงๆอีก" เสียงคุณครูสั่งคุณพ่อ เด็กๆถึงกับอึ้งไปเลย พวกเธอไม่คิดว่าครูสาวมาดนางฟ้าจะร่านสวาทได้เพียงนี้
"อย่าร้องสิครับ อุ้ยหลบครับ ๆ " คุณพ่อบอกแล้วมีเสียงทุบอะไรดังๆหลายหน ปุ้ง! ๆ ๆ
"ดุเด็ดเผ็ดมันส์" เจนเอ่ย
"โดนแล้วค่ะ ๆ พอแล้ว ๆ โอ๊ยแม่เจ้า ขวัญมาเอ๊ยขวัญมา" คุณครูสาวบ่น
"นี่พ่อเราเก่งขนาดนั้นเลย" นีโอวิ่งไปเอาหูแนบประตู
แกร๊กกก! เจนไขกุญแจแล้วจานีสก็ถีบประตูเปิดเข้าไปในห้องครัว
อุ้ยยยย! เจนตกใจเมื่อเห็นพ่อนั่งคุกเข่าอยู่หน้าหว่างขาครู ส่วนครูยืนพิงโต๊ะเอาสองมือจิกยันตัวไว้
อ้าววววว! นีโออุทานเมื่อเห็นพ่อถือสมุดที่มีซากแมลงสาบแบนแต๋ดแต๋ติดอยู่
"ผจ๋มพัน ๆ ๆ ๆ" เด็กอนุบาลอย่างจานีสวิ่งรอบๆตัวครูกับพ่อ เธอพล่ามอย่างไร้เดียงสา
"นี่มันอะไรคะ ทำไมสอนเด็กๆแบบนี้" ครูตุ๊กตาก้มดุคุณพ่อที่คุกเข่าเก็บซากแมลงสาบ
"เปล่านี่ครับ คะ คือ ๆ ผมไม่ค่อยได้ทำความสะอาดบ้าน" พ่อตอบแบบงงๆ
"ผจ๋มพันกันยังคะ ผจ๋มพันกันแล้วไหม" จานีสเงยมองตาครูกับพ่อ
ชู่วส์! ๆ ๆ นีโอเอานิ้วจุ๊ที่ปาก เจนวิ่งมาอุดปากน้องด้วยมือตัวเอง
เพี๊ยะ! สายไปเสียแล้ว มือคุณครูฟาดเต็มแก้มของคุณพ่อจนหน้าหล่อๆสั่นสะท้าน
เพี๊ยะ! หลังมือหวดลงมาอีกข้าง ใบหน้าคมคายสะบัดหันตาม
โอ๊ยยยย! คุณพ่อร้องเสียงหลง
ตุ๊บ! ๆ ๆ คุณครูวิ่งหนีออกจากบ้าน
"ไปสอนลูกให้ดีๆก่อน อย่าคิดจะจีบใครถ้าตัวเองยังเลี้ยงลูกไม่เป็น" เสียงดุๆของครูตุ๊กตาแว่วเข้ามา
บรืนนน! ๆ ๆ รถเก๋งสีแดงวิ่งฉิวหายไปในพริบตา
ตุ๊บ! ๆ ๆ เด็กๆสามคนวิ่งหนีไปหลบที่สนามเด็กเล่นกลางหมู่บ้าน
คุณพ่อยังยืนงงอยู่ที่เดิม เขาเอามือลูบแก้มซ้ายทีขวาที ใบหน้าหล่อๆชาไปหมด แถมยังปวดแสบปวดร้อนอีกด้วย
"เราพลาดอะไรไปรึพี่" นีโอถามเจนขณะที่ถือลูกกวาดอมไว้ในปาก
จานีสนั่งชิงช้าถีบเท้ากับพื้นไกวตัวเองไปมาไหวๆ
"ไม่รู้ซี่ ชาตินี้เราคงไม่มีแม่กับเขาแล้วมั้ง" เจนตอบแล้วแย่งเอาลูกกวาดในปากของนีโอมาดูด
ฮือ! ๆ ๆ จานีสสะอีกสะอื้นเหมือนจะร้องไห้ พี่เจนรีบวิ่งไปเอาลูกกวาดในปากเธอยัดเข้าปากของน้องสาว
จ๊วบ! ๆ ๆ เสียงจานีสดูดลูกกวาด
"พระเจ้าครับ ขอแม่ให้ผมทีได้ไหม ขอแม่สวยๆเลย นมใหญ่ๆ จะได้ไหมครับ" นีโอเอามือป้องปากตะโกนขึ้นฟ้า
ครืนนน! ๆ ๆ จู่ๆฟ้าร้องฟ้ามืดขึ้นมาดื้อๆแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
เปรี๊ยงงงงง! สายฟ้าฟาดลงมาใกล้ๆ แส่งสว่างว่าบไปทั่ว