กีรดารินทร์กับชายชาวป่าที่เรียกตัวเองว่านายจั่น พานภวินท์มาถึงบ้านของแม่ภรรยาของเขา ชายหนุ่มถูกพามานอนบนฟูกในห้อง นายจั่นจัดการเปิดผ้าพันแผลออก เขาใช้น้ำอุ่นเช็ดทำความสะอาดแผล ก่อนจะใช้เหล้าขาวราดบนบาดแผลอีกครั้งเพื่อฆ่าเชื้อ หลังจากนั้นก็ตำสมุนไพรมาโปะบาดแผลที่บวมแดงของชายหนุ่มไว้ แล้วพันทับด้วยผ้าดิบ กรรมวิธีรักษานั้นทำให้รู้ว่าคนรักษามีความรู้เรื่องสมุนไพรเป็นอย่างดี
“เฮาเป็นหมอประจำหมู่บ้านนี้ โชคดีที่วันนี้เฮาลงมาเก็บสมุนไพร เลยได้ช่วยผัวคุณไว้”
“เขาจะเป็นอะไรมากไหมคะหมอ” กีรดารินทร์ถามอาการ เธอหันไปมองคนเจ็บที่ยังนอนนิ่งด้วยแววตาห่วงใย
นายจั่นที่ตอนนี้ ถูกเรียกว่าหมอจั่น กำลังต้มสมุนไพรแก้พิษไข้ให้คนเจ็บอยู่ โดยมีภรรยาในนามของคนเจ็บเป็นผู้ช่วยต้มยา เขายิ้มให้คนถามก่อนรินยาร้อนออกจากหม้อดินมาใส่ถ้วยดินเผาใบเล็ก
“มาถึงมือหมอแล้ว อย่ากลัวเลย เอานี่ให้ผัวคุณดื่มก่อน จะได้สร่างไข้
