“คุณเมฆคะ ท่าทางคุณปลายจะไม่รอดแน่ ท่านสั่งให้ยายรวยแม่ครัววางยาคุณปลายแล้ว คงโกรธที่คุณเมฆไปยุ่งกับคุณปลาย เลยคิดรวบหัวรวบหางคุณปลายก่อน”
ป้าสุณีภรรยาของลุงจร แอบโทรมาส่งข่าวให้เขารู้ในช่วงเย็นวันเกิดเรื่อง หลังจากได้ฟังข่าวนี้จากสามีอีกที ฆนากรไม่คิดให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นอีก เขาจึงย้อนกลับไปที่บ้าน ระหว่างทางพบว่าปลายรุ้งขับรถออกมาจากที่นั่น เขาจึงตามไปถึงโรงแรม ขณะกำลังตัดสินใจว่า จะทำอย่างไรกับผู้หญิงคนนี้ดี คุณรจนามารดาของเขาก็โทรมาพอดี
“เมฆหรือลูก แม่คิดถึงลูกนะ”
แม่ทักทายเขาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล และประโยคเดิมๆทุกครั้ง หากฟังแล้วชุ่มชื่นหัวใจทุกครา เขาพูดคุยกับแม่หลายนาที ก่อนที่คนเป็นแม่จะเกริ่นเรื่องปลายรุ้งขึ้นมา
“เมฆ รู้เรื่องจิตรกรที่พ่อของลูกจ้างมาหรือเปล่า”
“ปลายรุ้งนั่นหรือครับ แม่มีอะไรหรือครับ” เขาย้อนถาม
คุณรจนานิ่งไปชั่วครู่ คล้ายรวบรวบคำพูด ก่อนจะบอกลูกชายว่า
“เมฆ
