ท่ามกลางบรรยากาศเย็นสบายจากลมทะเล ในค่ำคืนที่ดวงจันทร์ฉาดฉายแสงนวลตา บนผืนฟ้าสีนิล ทอดเงากระจ่างบนผืนน้ำเบื้องล่าง ริ้วคลื่นสาดซัดริมฝั่งระลอกแล้วระลอกเล่า ร่างของชายหนุ่มทอดตัวยาวบนผืนทราย สายตาจับจ้องท้องฟ้าและดวงจันทร์ ทว่าเขาไม่ได้ชมความงามของคืนเพ็ญ ดวงตาคมงามสงบนิ่งดำดิ่งในความคิดของตน
“หน้าตาของนายเหมือนนภวินท์แฟนฉันมาก จนฉันทักผิด แต่นิสัยของนายมันแย่ ไม่เหมือนวินท์สักนิด”
“นายมัน... เทียบกับวินท์ไม่ได้!”
คำพูดบาดหูของจิตรกรสาว ยังดังก้องในหู ฆนากรแค่นยิ้มอย่างขื่นใจ เมื่อนึกถึงคำพูดอีกประโยคขึ้นมา
“ป้ารจเคยบอกว่าวินท์เป็นท้องฟ้าสว่างสดใส ใครอยู่ใกล้ก็มีความสุข แค่นี้ก็รู้แล้วว่า ทำไมป้ารจถึงเลือกวินท์ ไม่เลือกนาย”
คนได้ยินเจ็บแปลบในหัวใจ เจ้าหล่อนทำร้ายเขาด้วยคำพูดเหล่านี้ โดยไม่รู้ตัวว่ามันทำให้เขาเจ็บแทบกระอักเลือดตาย สิ่งที่เขาทำกับเธอ มันก็สาสมแล้วไม่ใช่เหรอ
“แม่ครับ ถ้า
