“เย็นนี้เราไปกินหมูกระทะกันดีไหม อากาศเย็นๆแบบนี้น่าจะอร่อยดี” พระพายเสนอแนวทางของเมนูเย็นนี้ ที่จริงเธอรู้ว่าสิงหาไม่ชอบกลิ่นควันและก็ยอมรับว่าเธอเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเธอชวนแบบนี้เค้าจะตอบกลับเธอว่ายังไงจะปฏิเสธหรือยอมตามใจเธอกันแน่ “หมูกระทะมันคือเมนูโปรดของเธอ และเธอก็กำลังสื่อให้ฉันรู้จักสิ่งที่เธอชอบอยู่หรือเปล่าพาย” คนฟังเริ่มตีหน้ายุ่ง มือเรียวยกลูบท้องน้อยเบาๆ กลบเกลื่อนสิ่งที่เขาพยายามถามและรู้ทัน “ก็แค่หิว คิดถึงกลิ่นหอมของเนื้อหอมๆ” “เวลาผู้ชายพาไปกินหมูกระทะมันทำให้ผู้หญิงรู้สึกดีสินะ” “แล้วถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ” “งั้นก็ตกลง เพราะฉันอยากทำให้เธอรู้สึกดี” เสียงตอบรับแบบชัดถ้อยคำ ทำให้พระพายเอียงคอมอง เอาจริงๆ เธอไม่กล้าเชื่อเขาด้วยซ้ำว่าเขาจะคิดแบบนี้จริงๆ “เอาเป็นว่าฉันจะพาเธอไปกิน ...แม้ฉันจะไม่ค่อยชอบกินก็ตาม แบบนั้นดีไหม” คนฟังไม่ตอบ แต่เลือกที่จะยิ้มกว้าง เขาจะมีเ