6.36 pm.
ตืด...ตืด..
ฉันเม้มปากก่อนจะเอาโทรศัพท์ออกจากหูมามองเบอร์โทรของพระลักษณ์ด้วยความท้อใจ ฉันโทรหาเขาหลายครั้งแล้วในวันนี้ ไม่สิตั้งแต่วันที่เราทะเลาะกันก็คงจะได้สามวันแล้ว แต่พระลักษณ์ไม่ยอมรับโทรศัพท์เลย
"น้องแยมไปพร้อมพี่ไหมคะ?"
"ไม่ใช่รถกิ๊กจะเต็มแล้วเหรอ?" พี่กิ๊กหันมองหัวหน้าที่เอ่ยถามหลังจากเรากำลังจะลงไปที่รถ "ให้แยมมานั่งกับพี่ก็ได้นะ"
"ก็ได้ค่ะเดี๋ยวแยมไปนั่งกับหัวหน้าเอง"
ครั้งนี้พี่กีตาร์เลิกคิ้วมองฉันด้วยความประหลาดใจ เพราะฉันอาสาที่จะนั่งกับเขาเองและเพราะฉันมีเรื่องจะคุยกับเขาฉันเลยอาสาไปนั่งด้วยไง เราเดินเคียงกันมาขึ้นรถด้วยความเงียบก่อนพี่กีตาร์จะหันมามองฉัน
"แยมโอเคไหมคะเนี้ยทำไมดูเครียดๆจัง"
"เครียดสิคะ" ฉันเงยหน้ามองสบตาพี่กีตาร์ก่อนจะถอนหายใจ และยื่นซองเงินคืนไปให้เขา "แยมรับไม่ได้หรอกค่ะพี่"
"ทำไมล่ะคะพี่ให้แทนคำขอบคุณเลยนะ"
"แต่แก้มไม่ได้นะคะ" เขามองฉั
