9.12 pm.
"แยมโรลหนังจบแล้ว"
ฉันลืมตามองพระลักษณ์ที่กำลังนอนให้ฉันกอดอยู่ข้างๆอย่างสะลึมสะลือ ก่อนจะขยับลุกขึ้นขยี้ตามของเอนเครดิตของหนังทั้งที่ตอนนี้คนในโรงเริ่มทยอยออกจากโรงกันกว่าครึ่งแล้ว
"เราหลับ"
พระลักษณ์พยักหน้าพร้อมยกยิ้มให้อย่างกวนๆ
"รู้ครับ เพราะเตงนอนหลับน้ำลายไหลยืดใส่เต็มแขนผมเลย"
"จริงอ่ะ?"
"ล้อเล่น ไปเถอะไปหาขับรถเล่นก่อนกลับกัน"
"อยากกินลูกชิ้นปิ้ง"
ฉันเอื้อมมือไปจับมือกับพระลักษณ์เพื่อให้เขาดึงให้ฉันขยับยืน ก่อนเราจะเดินเคียงกันออกจากโรงหนังทั้งที่ยังจับมือกันอยู่
"หนังไม่สนุกเหรอทำไมหลับ?"
พระลักษณ์หันมาถามระหว่างที่เรากำลังเดินฉันจึงส่ายหน้าไปมา
"หนังสนุกแต่ตาเราไม่ไหว"
"เพราะจ้องคอมนานใช่ไหม?"
"อื้อ อีกอย่างดูแบบนอนด้วยเลยจบเลยหลับสบายไปสิ"
"หลับสบายเพราะกูกอดกล่อมรึป่าว"
"อาจจะใช่"
ฉันยกยิ้มมุมปากมองพระลักษณ์ที่กำลังมองมาด้วยแววตาที่รู้ได้เลยว่ามันกำล
