วันต่อมา
6.15 am.
ฟึ้บ
ฉันลืมตาขึ้นมองแสงแรกของวันเพราะมันส่องกระทบตาจนทำให้ตื่นจากความฝันพร้อมกับความเพลียที่มีมาตั้งแต่เมื่อคืน ฉันบิดตัวอีกนิดก่อนจะขยับใบหน้าถูไถไปกับแขนของคนที่ตัวเองกำลังหนุนอยู่...แขน!?
ฉันขยับลุกออกจากวงแขนของพระลักษณ์ทันที เพราะเมื่อคืนจำได้ว่าเราต่างนอนหันหลังให้กันนิแล้วทำไมตอนนี้พระลักษณ์มากอดฉันไว้แบบนี้ล่ะ?
"จะไปไหน?"
พระลักษณ์หรี่ตามองฉันที่กำลังขยับลุกจนฉันต้องชะงักมองเขาด้วยความตกใจปนรู้สึกผิดที่ทำเขาตื่น
"กลับไง"
"กลับไปไหน?"
"หอสิ เดี๋ยวก็ต้องไปทำงานแล้ว"
"วันนี้วันอาทิตย์นะแม่คุณ"
พระลักษณ์ตอบเสียงแหบพร้อมกับดึงฉันลงไปนอนหงายพร้อมเอาขาพาดราวกับฉันเป็นหมอนข้างอย่างเอาแต่ใจ แต่วันนี้วันอาทิตย์แล้วเหรอฉันทำงานจนลืมวันลืมคืนไปเลยใช่ไหมเนี้ย
"ก็ใช่อยู่ว่าวันอาทิตย์แต่.."
"นอนบ้าง" ฉันเม้มปากและหันมองพระลักษณ์ที่กำลังซุกใบหน้าหลบความเย็นของแอร์เ
