"ปล่อย!" ทันตะจับไปที่ข้อมือของคนที่กำลังจับแขนของมิ้นท์ด้วยสายตาเย็นชา "กูบอกให้ปล่อย"
เขาค่อยๆบีบไปที่ข้อมือผู้ชายคนนั้น "โอ้ยย!!ปล่อย ปล่อยแล้ว"
ผู้ชายคนนั้นปล่อยมือแล้วลุกขึ้น
"มึงเป็นใครมายุ่งทำเหี้ยอะไรวะ"
พูดจบก็เดินเข้าใส่ทันตะทันที
แจ็คกับนิวที่เดินตามมา
รีบพลักอกผู้ชายคนนั้นให้ออกห่างทันตะ
ส่วนทันตะที่จับตัวมิ้นท์ให้ออกมาอยู่ห่างๆก็ยืนมองเพื่อนสองคนเคลียร์กับพวกนั้นอยู่
"พวกมึงเป็นใครมายุ่งกับพวกกูทำไม?" หนึ่งในนั้นถามขึ้นด้วยความโมโหท่าทางเอาเรื่อง
"มึงรู้ไหมว่ากูลูกใคร"
"เอ้า!!มึงยังไม่รู้ว่ามึงลูกใคร แล้วกูจะรู้ไหมถามโง่ๆนะมึงเนี้ย"
แจ็คถามกับด้วยน้ำเสียงที่กวนประสาทก่อนจะปรับสีหน้ามาจริงจัง
"กูไม่รู้ว่ามึงจะเป็นลูกใคร แต่
ที่แน่ๆกูรู้ว่าพวกมึงกำลังคิดจะทำอะไร" แจ็คเดินเข้าไปกระซิบที่ข้างหูไอ้หมอนั้นด้วยเสียงที่เย็นชาจนน่ากลัว
"มะ มึง ระ รู้ ได้ งะ ไง" ไอ้หมอนั่นพูดเสียงตะกุกตะกักก่อนที่จะเดินถอยหลังลงไปนั่งที่โซฟา
"ไอ้ทันตะมึงจะเอาไง? "
"พวกพี่จะทำอะไรอ่ะ" มิ้นท์ที่ยืนอยู่ข้างๆทันตะถามขึ้นด้วยความสงสัย
"มึงจะทำอะไรวะไอ้ทันตะ"
ทันตะเดินเข้าไปหาไอ้พวกนั้น
"มึงนี่ทันตะคณะแพทย์ไม่ใช่เหรอวะ ไม่มีใครกล้าไปยุ่งกับมันมึงสองคนเล่นผิดคนแล้วล่ะกูไม่เอาด้วยกับพวกมึงหรอก" คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะพอเห็นว่าเป็นทันตะก็รีบลุกหนีออกจากโต๊ะไป
"งานเข้าแล้วมึงไอ้ทันตะ ออกโรงเองพวกมึงไม่รอดแน่" แจ็คพูดขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาปล่อยให้ทันตะจัดการต่อ
"ไอ้แจ็คมึงจะเดินหนีไปนั่งคนเดียวได้ไงมานี่เลยมึง " นิวเดินไปล็อคคอแจ็คให้เดินกับมาอยู่ข้างหลังทันตะพร้อมกับนิว
"แจ็คมึงรู้ใช่ไหมว่าพวกมันเก็บยาไว้ที่ไหน?"
"เหมือนจะรู้นะ มึงจะทำไรวะ?? "
แจ็คถามขึ้นก่อนจะเดินไปหา
ทันตะที่ยืนอยู่กับมิ้นท์
"พี่อย่ามีเรื่องกันนะ พอดียังไม่อยากตกงานอ่ะ " มิ้นท์รีบบอกเพราะกลัวตกงาน
"ถ้าตกก็ไปอยู่คลีนิคไอ้ทันตะเลย ไม่ต้องกลัว 5555 มันรับน้องเข้าทำงานแน่ๆ" แจ็คพูดแซวขึ้น
"มึงก็ยังมีหน้าแซวน้องมันอีก
เนาะไอ้ห่าแจ็ค" นิวหันไปด่าแจ็คที่ยืนทำหน้าทะเล้นอยู่
"แจ็คมึงไปเอาของที่พวกมันเตรียมมาให้กูที"
"ได้ดิวะ รอแป๊บ" แจ็คเดินไปที่ไอ้พวกนั้นก่อนจะเอื้อมมือไปล้วงในกระเป๋ากางเกงของมัน
"อะ ของที่มึงอยากได้" แจ็คยื่นของให้ทันตะ เขารับมาแล้วมองสิ่งของที่แจ็คยื่นให้มันเป็นน้ำใสๆที่อยู่ในขวดเล็กจิ๋วไม่มีสีไม่มีกลิ่นแค่หยดผสมในแก้วก็เมาแบบไม่รู้ตัวมันเป็นที่รู้กันในกลุ่มวีไอพีโดยเฉพาะ
" มึงจะทำอะไรวะทันตะ "
"มึงเอาไปใส่ให้พวกมันกิน" ทันตะยื่นของในมือส่งให้เพื่อน
นิวหยิบของจากมือทันตะแล้วไปเทใส่แก้วของมันสองคน
"เสร็จแล้ว "
"มึงสองตัว กินเข้าไป แล้วตามกูมา" ทันตะสั่งให้สองคนนั้นกินเหล้าที่นิวเทยาลงไปแล้วให้สองคนนั้นตามออกไปนอกร้านทุกคนออกไปที่โรงแรมใกล้ๆร้านเหล้า
ไม่นานสองคนนั้นก็เริ่มมีเหงื่อซึมออกมาแล้วมีความต้องการทางเพศอย่างสูง เหมือนกับมิ้นท์ในวันนั้น "ทีนี้พวกมึงรู้รึยังว่าที่พวกมึงทำกับผู้หญิงเขาจะมีความรู้สึกยังไง พวกมึงตั้งกล้องเอาไว้อีกชั่วโมงให้ใครมาเอากล้องไป"
ทันตะเดินไปที่ประตูห้องแล้วชวนเพื่อนกลับไปที่ร้านนั่งกินเหล้าต่อ
"ไอ้ทันตะ ถ้ากูไม่ใช่เพื่อนมึงนี่กูก็คิดว่ามึงเป็นมาเฟียในคราบนักศึกษาแน่ๆเลยวะ" แจ็คพูดพรางยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม
"แล้วรุ่นน้องต่างคณะไปไหนแล้วล่ะ"
"นู้นไงเดินมาล่ะ" แจ็คชี้ให้นิวดูก่อนจะหันมายกแก้วดื่มจนหมด
"พี่คะ หนูมาขอบคุณที่ช่วยเมื่อกี้น่ะ" มิ้นท์เดินถือถาดเหล้ามาวางที่โต๊ะเพื่อขอบคุณ
"ไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้เองไอ้พวกนี้มันต้องโดนมันถึงจะรู้สึก"
"อื้ม! แล้วน้องชื่ออะไรล่ะพวกพี่จะได้เรียกถูก"
แจ็ควางแก้วเหล้าลงแล้วหันมาถามชื่อเธอก่อนจะหันไปทางเพื่อน "อ๋อ หนูชื่อมิ้นท์ค่ะแล้วพวกพี่ชื่ออะไรกันมั่งคะมิ้นท์จะได้เรียกถูกเหมือนกัน"
"อืม ชื่อมิ้นท์ พี่ชื่อแจ็ค นั่นที่นั่งตรงนั้นชื่อนิว แล้วไอ้คนที่นั่งหน้าตาไม่สนโลกน่ะชื่อทันตะ "
"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ มิ้นท์ต้องขอบคุณอีกครั้งนะคะที่เข้ามาช่วยไม่งั่นคงแย่แน่ๆ"
"ไม่เป็นครับน้องไปทำงานต่อเถอะเดี๋ยวโดนผู้จัดการดุเอา"
นิวรีบบอกให้เธอไปทำงานต่อก่อนจะโดนดุ ทันตะที่มองตามมิ้นท์ที่เดินกลับไปทำงานพอเธอไปสุดทางก็ก้มมองนาฬิกา
"ให้ใครไปดูไอ้สองตัวนั้นได้แล้วกูว่าป่านนี้คงหลับไปแล้วล่ะ"
"เออเออเดี๋ยวกูให้เด็กในร้านไปดู"พูดจบแจ็คก็เดินออกจากโต๊ะไปที่เคาน์เตอร์ทันที ไม่นานก็เดินกับมาพร้อมกับกล้อง
"เด็กมันบอกว่าเปิดประตูเข้าไปแล้วสภาพแม่งดูไม่ได้เลยวะมึง"
"เนี้ยแหละทำกับผู้หญิงไว้เยอะมันต้องโดนแบบนี้ซะบ้างถึงจะไม่กล้าทำอีก"
ทั้งสองคนพูดขึ้นมาพร้อมกับเดินไปนั่งข้างๆทันตะแล้วดูสภาพสองคนนั้นในกล้องที่บันทึกไว้
"พอเหอะมึง เสียสายตา" ทันตะพูดขึ้นแล้วปิดกล้องยื่นให้แจ็คจัดการ "ไอ้แจ็คมึงสั่งเด็กที่เคาน์เตอร์ไว้ถ้าไอ้สองคนนี้มาให้โทรบอกมึง"
"ได้เดี๋ยวก่อนกลับกูจะบอกเด็กไว้ " แจ็ครับคำก่อนจะย้ายมานั่งที่เดิมแล้วกระดกแก้วต่อ
"เด็กกูใครก็ห้ามยุ่ง!!"
"อะไรนะมึงพูดว่าไรวะทันตะ"
"กูพูดอะไร? ตอนไหน?มึงเริ่มเมาล่ะไอ้นิวพาไอ้แจ็คกลับบ้านได้ล่ะ" รีบเปลี่ยนเรื่องก่อนเดี๋ยวโดนถามต่ออีก
"จะกลับแล้วเหรอคะพวกพี่ๆ"
มิ้นท์ที่เห็นกลุ่มทันตะเดินลงมาจากชั้นสองก็เอ่ยทักขึ้น
"แล้วน้องมิ้นท์เลิกงานกี่โมงครับ"
นิวที่พยุงแจ็คมาด้วยถามมิ้นท์ที่ตอนนี้กำลังเก็บโต๊ะอยู่
"เดี๋ยวก็กลับแล้วเสร็จตรงนี้ก่อนค่ะ"
"อืม งั้นพี่กลับก่อนไม่ไหวกับไอ้แจ็คล่ะหนักเกิ้นน"
"ค่ะ ขับรถกลับดีๆนะคะ"
แล้วก็เก็บโต๊ะต่อทันตะที่พึ่งตามมาก็เห็นเธอกำลังเก็บโต๊ะแต่ก็เลือกเดินผ่านเธอไปได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องเดินกับมาที่เธออีกรอบ
"จะกลับยังไง? "
"คะ? .....อ๋อ นั่งแท็กซี่กลับค่ะ"
"เอาโทรศัพท์มา?"
"คะ?...." มิ้นท์งงกับสิ่งที่ทันตะทำแต่ก็ยื่นโทรศัพท์ให้ไปแล้วเขาก็กดเบอร์โทรศัพท์ใส่ในเครื่องของเธอแล้วโทรออกไปที่เครื่องของเขาทันที
"อ่ะ นี่" มิ้นท์รับเครื่องมาแล้วมองหน้าทันตะแบบงงๆ
"เลิกงานแล้วโทรมาจะรอที่ลานจอดรถ"
"ไม่เป็นไรค่ะมิ้นท์กลับเองได้เกรงใจค่ะ"
"กลับด้วยกันนี่แหละดึกแล้วนั่งแท็กซี่มันอันตราย"
พูดจบก็เดินกลับไปรถไม่รอคำตอบจากเธอเลย