เอาคืนให้เธอ

1396 คำ
"ปล่อย!" ทันตะจับไปที่ข้อมือของคนที่กำลังจับแขนของมิ้นท์ด้วยสายตาเย็นชา "กูบอกให้ปล่อย" เขาค่อยๆบีบไปที่ข้อมือผู้ชายคนนั้น "โอ้ยย!!ปล่อย ปล่อยแล้ว" ผู้ชายคนนั้นปล่อยมือแล้วลุกขึ้น "มึงเป็นใครมายุ่งทำเหี้ยอะไรวะ" พูดจบก็เดินเข้าใส่ทันตะทันที แจ็คกับนิวที่เดินตามมา รีบพลักอกผู้ชายคนนั้นให้ออกห่างทันตะ ส่วนทันตะที่จับตัวมิ้นท์ให้ออกมาอยู่ห่างๆก็ยืนมองเพื่อนสองคนเคลียร์กับพวกนั้นอยู่ "พวกมึงเป็นใครมายุ่งกับพวกกูทำไม?" หนึ่งในนั้นถามขึ้นด้วยความโมโหท่าทางเอาเรื่อง "มึงรู้ไหมว่ากูลูกใคร" "เอ้า!!มึงยังไม่รู้ว่ามึงลูกใคร แล้วกูจะรู้ไหมถามโง่ๆนะมึงเนี้ย" แจ็คถามกับด้วยน้ำเสียงที่กวนประสาทก่อนจะปรับสีหน้ามาจริงจัง "กูไม่รู้ว่ามึงจะเป็นลูกใคร แต่ ที่แน่ๆกูรู้ว่าพวกมึงกำลังคิดจะทำอะไร" แจ็คเดินเข้าไปกระซิบที่ข้างหูไอ้หมอนั้นด้วยเสียงที่เย็นชาจนน่ากลัว "มะ มึง ระ รู้ ได้ งะ ไง" ไอ้หมอนั่นพูดเสียงตะกุกตะกักก่อนที่จะเดินถอยหลังลงไปนั่งที่โซฟา "ไอ้ทันตะมึงจะเอาไง? " "พวกพี่จะทำอะไรอ่ะ" มิ้นท์ที่ยืนอยู่ข้างๆทันตะถามขึ้นด้วยความสงสัย "มึงจะทำอะไรวะไอ้ทันตะ" ทันตะเดินเข้าไปหาไอ้พวกนั้น "มึงนี่ทันตะคณะแพทย์ไม่ใช่เหรอวะ ไม่มีใครกล้าไปยุ่งกับมันมึงสองคนเล่นผิดคนแล้วล่ะกูไม่เอาด้วยกับพวกมึงหรอก" คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะพอเห็นว่าเป็นทันตะก็รีบลุกหนีออกจากโต๊ะไป "งานเข้าแล้วมึงไอ้ทันตะ ออกโรงเองพวกมึงไม่รอดแน่" แจ็คพูดขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาปล่อยให้ทันตะจัดการต่อ "ไอ้แจ็คมึงจะเดินหนีไปนั่งคนเดียวได้ไงมานี่เลยมึง " นิวเดินไปล็อคคอแจ็คให้เดินกับมาอยู่ข้างหลังทันตะพร้อมกับนิว "แจ็คมึงรู้ใช่ไหมว่าพวกมันเก็บยาไว้ที่ไหน?" "เหมือนจะรู้นะ มึงจะทำไรวะ?? " แจ็คถามขึ้นก่อนจะเดินไปหา ทันตะที่ยืนอยู่กับมิ้นท์ "พี่อย่ามีเรื่องกันนะ พอดียังไม่อยากตกงานอ่ะ " มิ้นท์รีบบอกเพราะกลัวตกงาน "ถ้าตกก็ไปอยู่คลีนิคไอ้ทันตะเลย ไม่ต้องกลัว 5555 มันรับน้องเข้าทำงานแน่ๆ" แจ็คพูดแซวขึ้น "มึงก็ยังมีหน้าแซวน้องมันอีก เนาะไอ้ห่าแจ็ค" นิวหันไปด่าแจ็คที่ยืนทำหน้าทะเล้นอยู่ "แจ็คมึงไปเอาของที่พวกมันเตรียมมาให้กูที" "ได้ดิวะ รอแป๊บ" แจ็คเดินไปที่ไอ้พวกนั้นก่อนจะเอื้อมมือไปล้วงในกระเป๋ากางเกงของมัน "อะ ของที่มึงอยากได้" แจ็คยื่นของให้ทันตะ เขารับมาแล้วมองสิ่งของที่แจ็คยื่นให้มันเป็นน้ำใสๆที่อยู่ในขวดเล็กจิ๋วไม่มีสีไม่มีกลิ่นแค่หยดผสมในแก้วก็เมาแบบไม่รู้ตัวมันเป็นที่รู้กันในกลุ่มวีไอพีโดยเฉพาะ " มึงจะทำอะไรวะทันตะ " "มึงเอาไปใส่ให้พวกมันกิน" ทันตะยื่นของในมือส่งให้เพื่อน นิวหยิบของจากมือทันตะแล้วไปเทใส่แก้วของมันสองคน "เสร็จแล้ว " "มึงสองตัว กินเข้าไป แล้วตามกูมา" ทันตะสั่งให้สองคนนั้นกินเหล้าที่นิวเทยาลงไปแล้วให้สองคนนั้นตามออกไปนอกร้านทุกคนออกไปที่โรงแรมใกล้ๆร้านเหล้า ไม่นานสองคนนั้นก็เริ่มมีเหงื่อซึมออกมาแล้วมีความต้องการทางเพศอย่างสูง เหมือนกับมิ้นท์ในวันนั้น "ทีนี้พวกมึงรู้รึยังว่าที่พวกมึงทำกับผู้หญิงเขาจะมีความรู้สึกยังไง พวกมึงตั้งกล้องเอาไว้อีกชั่วโมงให้ใครมาเอากล้องไป" ทันตะเดินไปที่ประตูห้องแล้วชวนเพื่อนกลับไปที่ร้านนั่งกินเหล้าต่อ "ไอ้ทันตะ ถ้ากูไม่ใช่เพื่อนมึงนี่กูก็คิดว่ามึงเป็นมาเฟียในคราบนักศึกษาแน่ๆเลยวะ" แจ็คพูดพรางยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม "แล้วรุ่นน้องต่างคณะไปไหนแล้วล่ะ" "นู้นไงเดินมาล่ะ" แจ็คชี้ให้นิวดูก่อนจะหันมายกแก้วดื่มจนหมด "พี่คะ หนูมาขอบคุณที่ช่วยเมื่อกี้น่ะ" มิ้นท์เดินถือถาดเหล้ามาวางที่โต๊ะเพื่อขอบคุณ "ไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้เองไอ้พวกนี้มันต้องโดนมันถึงจะรู้สึก" "อื้ม! แล้วน้องชื่ออะไรล่ะพวกพี่จะได้เรียกถูก" แจ็ควางแก้วเหล้าลงแล้วหันมาถามชื่อเธอก่อนจะหันไปทางเพื่อน "อ๋อ หนูชื่อมิ้นท์ค่ะแล้วพวกพี่ชื่ออะไรกันมั่งคะมิ้นท์จะได้เรียกถูกเหมือนกัน" "อืม ชื่อมิ้นท์ พี่ชื่อแจ็ค นั่นที่นั่งตรงนั้นชื่อนิว แล้วไอ้คนที่นั่งหน้าตาไม่สนโลกน่ะชื่อทันตะ " "ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ มิ้นท์ต้องขอบคุณอีกครั้งนะคะที่เข้ามาช่วยไม่งั่นคงแย่แน่ๆ" "ไม่เป็นครับน้องไปทำงานต่อเถอะเดี๋ยวโดนผู้จัดการดุเอา" นิวรีบบอกให้เธอไปทำงานต่อก่อนจะโดนดุ ทันตะที่มองตามมิ้นท์ที่เดินกลับไปทำงานพอเธอไปสุดทางก็ก้มมองนาฬิกา "ให้ใครไปดูไอ้สองตัวนั้นได้แล้วกูว่าป่านนี้คงหลับไปแล้วล่ะ" "เออเออเดี๋ยวกูให้เด็กในร้านไปดู"พูดจบแจ็คก็เดินออกจากโต๊ะไปที่เคาน์เตอร์ทันที ไม่นานก็เดินกับมาพร้อมกับกล้อง "เด็กมันบอกว่าเปิดประตูเข้าไปแล้วสภาพแม่งดูไม่ได้เลยวะมึง" "เนี้ยแหละทำกับผู้หญิงไว้เยอะมันต้องโดนแบบนี้ซะบ้างถึงจะไม่กล้าทำอีก" ทั้งสองคนพูดขึ้นมาพร้อมกับเดินไปนั่งข้างๆทันตะแล้วดูสภาพสองคนนั้นในกล้องที่บันทึกไว้ "พอเหอะมึง เสียสายตา" ทันตะพูดขึ้นแล้วปิดกล้องยื่นให้แจ็คจัดการ "ไอ้แจ็คมึงสั่งเด็กที่เคาน์เตอร์ไว้ถ้าไอ้สองคนนี้มาให้โทรบอกมึง" "ได้เดี๋ยวก่อนกลับกูจะบอกเด็กไว้ " แจ็ครับคำก่อนจะย้ายมานั่งที่เดิมแล้วกระดกแก้วต่อ "เด็กกูใครก็ห้ามยุ่ง!!" "อะไรนะมึงพูดว่าไรวะทันตะ" "กูพูดอะไร? ตอนไหน?มึงเริ่มเมาล่ะไอ้นิวพาไอ้แจ็คกลับบ้านได้ล่ะ" รีบเปลี่ยนเรื่องก่อนเดี๋ยวโดนถามต่ออีก "จะกลับแล้วเหรอคะพวกพี่ๆ" มิ้นท์ที่เห็นกลุ่มทันตะเดินลงมาจากชั้นสองก็เอ่ยทักขึ้น "แล้วน้องมิ้นท์เลิกงานกี่โมงครับ" นิวที่พยุงแจ็คมาด้วยถามมิ้นท์ที่ตอนนี้กำลังเก็บโต๊ะอยู่ "เดี๋ยวก็กลับแล้วเสร็จตรงนี้ก่อนค่ะ" "อืม งั้นพี่กลับก่อนไม่ไหวกับไอ้แจ็คล่ะหนักเกิ้นน" "ค่ะ ขับรถกลับดีๆนะคะ" แล้วก็เก็บโต๊ะต่อทันตะที่พึ่งตามมาก็เห็นเธอกำลังเก็บโต๊ะแต่ก็เลือกเดินผ่านเธอไปได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องเดินกับมาที่เธออีกรอบ "จะกลับยังไง? " "คะ? .....อ๋อ นั่งแท็กซี่กลับค่ะ" "เอาโทรศัพท์มา?" "คะ?...." มิ้นท์งงกับสิ่งที่ทันตะทำแต่ก็ยื่นโทรศัพท์ให้ไปแล้วเขาก็กดเบอร์โทรศัพท์ใส่ในเครื่องของเธอแล้วโทรออกไปที่เครื่องของเขาทันที "อ่ะ นี่" มิ้นท์รับเครื่องมาแล้วมองหน้าทันตะแบบงงๆ "เลิกงานแล้วโทรมาจะรอที่ลานจอดรถ" "ไม่เป็นไรค่ะมิ้นท์กลับเองได้เกรงใจค่ะ" "กลับด้วยกันนี่แหละดึกแล้วนั่งแท็กซี่มันอันตราย" พูดจบก็เดินกลับไปรถไม่รอคำตอบจากเธอเลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม