เมื่อทั้งสามคนแต่งตัวเสร็จก็พากันไปยังล็อบบี้ในโรงแรมเพื่อไปเจอเพื่อนสนิทของหญิงสาวที่รออยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
“แหม่ๆๆๆกว่าจะลงมาได้ คุณผู้หญิง คุณผู้ชายขา นี่ก็ปาไปค่อนวันแล้ว ข้าวปลาไม่คิดจะกินกันเลยเหรอคะ??” เบลแซวทั้งสามคนที่เดินมายังล็อบบี้ด้วยใบหน้าที่อิดโรย
“พวกพี่กินอิ่มแล้วล่ะ กินกันยันเที่ยงเลย” ไทเทพูดออกมาอย่างกำกวมและปรายตาไปหาน้องสาวของตัวเองที่ก้มหน้าเขินอายเพื่อนของเธอ
ทำให้เบลกับพิมพ์ที่ได้ยินถึงกับกลอกตาไปมา ด้วยท่าทางหมั่นไส้พี่ชายของเพื่อนตัวเอง แต่ชายหนุ่มทั้งสองนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจเมื่อเพื่อนสนิทของน้องสาวเขานั้นรู้ทันคำพูดจากำกวมของพวกเขาตลอดมา
“ค่ะ น่าจะอิ่มมากๆ แหละค่ะ อิ่มจนไม่ได้นอนกันเลยละมั้ง??” พิมพ์พูดเสริมเข้าไป
“ยัยพิมพ์ ยัยเบล พูดจาอะไรเนี้ยะ ฉันนอนหลับทั้งคืนเลย” เธอพูดจาโป้ปลดคำโตให้เพื่อนของเธอฟัง
“จ้า นอนทั้งคืน ขอบตาเธอตอนนี้ยังกับหมีแพนด
