ตอนที่ 1 ดื้อดึง
767 คำ
“พี่ไทเท พี่ไททัน เคทไปมหาลัยก่อนนะคะ”
เด็กสาวในผู้น่าสงสารที่ถูกเก็บมาเลี้ยงมาหลายปีก่อนนั้น ตอนนี้ได้โตเป็นสาวสะพรั่ง หน้าตาจิ้มลิ้ม ปากนิด จมูกหน่อย เหมือนอาหมวย ปล่อยผมสยายสีดำดัดลอนใหญ่ถึงเอวคอดกิ่ว ผิวขาวราวกับน้ำนม ตอนนี้เธอได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยชื่อดังในไทย วิ่งลงมากล่าวลาพี่ชายทั้งสองอย่างรีบร้อน ก่อนจะวิ่งไปรถหรูที่บอดี้การ์ดนั้นเตรียมไปส่งที่มหาลัยอย่างร้อนรน เพราะเมื่อคืนเธอนอนดึกและเผลอตื่นสาย ทำให้เธอนั้นรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว
“หยุดเดี๋ยวนี้นะเคท อย่าวิ่ง เดี๋ยวก็ล้มหรอก”
ไทเทผู้เป็นพี่ชายที่กำลังเตรียมอาหารเช้าให้กับน้องทั้งสองอย่างไททันและเคททุกๆ เช้า ได้กล่าวเตือนหญิงสาวอย่างเสียงดัง
กึก!!
เมื่อได้ยินเสียงดัง อันน่าเกรงขามจากพี่ชายของตัวเอง หญิงสาวถึงกับหยุดฝีเท้าในทันที
“ค่ะ พี่ไทเท วันนี้เคทไม่ทานอาหารเช้าด้วยนะคะ เพราะจะเข้าคลาสไม่ทัน”
“ไม่ได้ เคทต้องทานข้าวเช้าก่อน อาหารเช้านั้นสำคัญมากนะ ถ้าไม่ทาน วันนี้พวกพี่จะไม่ให้หนูไปเรียนเด็ดขาด” เสียงของไททันที่นั่งอยู่ตรงโซฟา เลื่อนอ่านข่าวตามโซเชียล เงยหน้าขึ้นมาตำหนิ น้องสาวของตัวเอง
“พี่ไททันอ่ะ ขอวันนี้วันเดียวนะคะ เดี๋ยวเคทไปทานที่โรงอาหารมหาลัย” หญิงสาวย่นจมูกใส่พี่ชายอย่างน่าเอ็นดู
“ไม่ได้ แล้วนี่แต่งตัวอะไร ไปเปลี่ยนชุดเดียวนี้”
ไทเทเดินตามมาสมทบหลังจากที่เตรียมอาหารเช้าเสร็จ และตำหนิหญิงสาวเบาๆ เขาไม่พอใจมาก ที่วันนี้หญิงสาวนั้นแต่งกายด้วยชุดนักศึกษาที่ตัวเล็กรัดไปหน้าอกอันใหญ่ของเธอและเสื้อของเธอนั้นมันยังรัดเข้ารูปโชว์เอวคอดกิ่วให้เห็นเป็นรูปเป็นร่างอีก ไหนจะกระโปรงพลีมนักศึกษาที่ยาวแค่คีบ เวลาเดินไปไหนมาไหนแทบจะเห็นแพนตี้ตัวน้อยของเธอ
“พี่ไทเท หนูอายุ 19 แล้วนะคะ อาทิตย์หน้าก็จะ 20 แล้วค่ะ ตอนนี้หนูโตเป็นสาวแล้ว อีกอย่างเพื่อนๆ ของเคทเข้าใส่สั้นกว่านี้อีก”
“ใครจะใส่ก็ช่าง แต่ต้องไม่ใช่เคท ขึ้นไปเปลี่ยนชุดเดียวนี้” ไทเทมองชุดที่หญิงสาวใส่และพูดออกมาด้วยความโมโห
“ใช่ ไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้ จะไปล่อเสือล่อตะเข้ที่ไหน” ไททันพูดเสริม
“ไม่เอา เคทไม่เปลี่ยน เคทอยากใส่ชุดนี้”
“ไม่เปลี่ยนก็ไม่เปลี่ยน ถ้าอย่างนั้นวันนี้ก็ไม่ต้องไปเรียน”
“พี่ไทเทอ่ะ” หญิงสาวเดินกระทืบเท้าเอาแต่ใจ เดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสองและตรงไปยังห้องนอนของเธอ
ห้องนอนของเธอนั้นอยู่ในคฤหาสน์ใหญ่ สไตล์โรมัน ที่มีห้องของพี่ชายทั้งสองนั้นประกบอยู่ข้างๆ ทั้งสองฝั่ง โดยฝังขวามือจะเป็นห้องของไทเท และห้องซ้ายมือถัดจากห้องของเธอนั้นเป็นของไททัน และที่สำคัญ ภายในห้องยังมีประตูที่เปิดเชื่อมกันระหว่างห้องและเดินไปมาได้ในได้อย่างสะดวก โดยไม่ต้องเดินออกมาข้างนอกห้อง
หญิงสาวเดินเข้าไปในห้องและถอดชุดนักศึกษาที่ตนเองใส่ก่อนหน้านี้อย่างรวดเร็ว
“ยัยพิมพ์กับยัยเบลต้องหัวเราะเยาะแน่ๆ เลย” เธอบ่นพึมพำออกมา เพราะวันนี้เธออยากเปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวของตัวเองจากลุคยัยเฉิ่มที่พี่ชายทั้งสองนั้นซื้อไว้ให้ และทั้งสามคนพนันกันไว้ว่าถ้าเคทแต่งตัวออกจากบ้านโดยเปลี่ยนลุคใหม่ได้ เพื่อนเธอทั้งสองจะซื้อโทรศัพท์รุ่นล่าสุดที่เพิ่งออกมาใหม่ให้ แต่ถ้าแพ้เธอจะต้องไปเดทกับเดือนมหาลัยที่เข้ามาจีบเธอ
“เห้อ เราต้องไปเดทกับพี่คีย์จริงๆ เหรอเนี้ยะ แต่ไม่เป็นอะไรหรอก เพราะอย่างน้อยๆ เขาก็เป็นคนดี แต่อายยัยพิมพ์กับยัยเบลจังเลย”
เธอเปลี่ยนเป็นชุดยัยเฉิ่มที่เป็นเสื้อนักศึกษาตัวโคร่ง กับกระโปรงพลีทอัดกลีบยาวถึงตาตุ่ม เดินลงไปหาชายหนุ่มทั้งสองและนั่งลงทานอาหารเช้าอย่างเลี่ยงไม่ได้
หญิงสาวบ่นพึมพำและทำหน้าหยิกใส่พี่ชายทั้งสองอย่างไม่พอใจ
“เห้อ ลุคป้าชัดๆ”
- ผู้เขียน
