“ขอบคุณมากนะคะ ถ้าตายังอยู่คงอายุเท่าๆ กับฝัน”
“งั้นฝ้ายขอตัวก่อนนะคะ”
“ตามสบายค่ะ” ปัทมนยิ้มให้อดีตเพื่อนบ้าน ในขณะที่ชไมพรขึ้นรถมานั่งใกล้ๆ กับบุตรสาวทางเบาะหลัง
“คุณแม่จะยืนคุยกับคนใจร้ายใจดำแบบนั้นทำไมคะ” ฝันหวานเอ่ยขึ้นหลังจากที่มารดาขึ้นมานั่งบนรถเรียบร้อยแล้ว
“ไม่เอาจ้ะ เรื่องก็ผ่านมานานแล้วนะฝัน”
“มันผ่านมานานแล้วน่ะใช่ แต่ฝันก็ยังจำไม่เคยลืมว่าสองคนนั่นทอดทิ้งตา ไม่สนใจตา”
“วันนี้เป็นวันเกิดของหนู อย่าพูดหรือคุยเรื่องอะไรเครียดๆ กันเลยจ้ะ”
วิวัฒน์ออกรถอย่างนิ่มนวล เขาพาสองแม่ลูกไปซื้อข้าวของเตรียมทำอาหารเย็นสำหรับงานเลี้ยงเล็กๆ ในค่ำคืนนี้ นั่นทำให้ฝันหวานอารมณ์ดีขึ้น
“เอานี่” วินโดวส์ยื่นกล่องของขวัญให้ฝันหวานตอนที่เธอกำลังจะขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมารับประทานอาหารร่วมกับทุกคนในงานเลี้ยงเล็กๆ คืนนี้
“อะไรของนาย”
“ของขวัญจากฉัน”
“ยังไม่ถึงเวลาให้เลย”
“วันนี้วันเ
