ตูม!!
“ฮ่า ๆ ๆ” เสียงหัวเราะของเด็กน้อยที่เคยนั่งอยู่บนโขดหินลุกขึ้นหัวเราะอย่างชอบใจทันทีเมื่อเห็นลุงร่างสูงคนนั้นตกลงน้ำไปในที่สุด
สะพานที่ถูกคนในไร่ทำไว้เพื่อความสะดวกในการข้ามไปอีกฝั่งเพื่อหาสมุนไพรมันชำรุดและยังไม่มีการซ่อนแซมเด็กน้อยย่อมรู้ดี และที่เขาทำแบบนี้เพราะเขาไม่ชอบพวกผู้ชายทุกคนที่ชอบเข้าหาและขายขนมจีบให้กับแม่ของเขา เขาพร้อมจะเป็นเด็กน้อยใสซื่อเพื่อกลั่นแกล้งผู้ชายพวกนั้นทั้งหมดไม่ให้มายุ่งกับแม่ของเขาอีก
“น้องเมล!” แล้วเสียงดุดันก็ดังขึ้นจากด้านหลังของเด็กน้อยที่ยืนหัวเราะอยู่อย่างมีความสุขก่อนจะหันไปมองยังน้ำตกที่มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังยืนลูบหน้าลูบตาตัวเอง
“แม่ค้าบ” เด็กน้อยหันไปยิ้มแห้งให้ผู้เป็นแม่ก่อนจะเอ่ยเรียกแม่ตัวเองขึ้นเสียงหวานด้วยใบหน้าออดอ้อน
และแน่นอนว่าเสียงนั้นมันเป็นเสียงที่คุ้นเคยต่อเวย์ไทม์อย่างดี เสียงที่ทำให้เขาไม่กล้าพอที่จะหันไปมองเผชิญหน้าเจ้าขอ
