หลังจากพูดคุยกับจีน่าสักพักใหญ่ทั้งสองก็แยกย้ายกันกลับห้องตัวเอง ซึ่งห้องของชามีนก็มีสองพ่อลูกรออยู่บนเตียงแล้วเช่นกัน หลังจากเข้าห้องมาชามีนก็มองไปยังเวย์ไทม์ด้วยใบหน้านิ่งเรียบเพียงเล็กน้อยก่อนจะหมุนตัวเข้าไปจัดการธุระส่วนตัวแล้วกลับออกมาที่เตียงก่อนจะเริ่มเล่านิทานให้ลูกชายฟังจนกระทั่งลูกชายได้หลับไป
หลังจากสะพานเชื่อมพวกเขาได้หลับไปแล้วภายในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง เงียบจนได้ยินเสียงลูกชายที่หลับไปแล้วหายใจออกมาพร้อมเสียงกรนเบา ๆ เป็นครั้งคราว เวย์ไทม์เงียบด้วยความกระวนกระวายเพราะไม่รู้ว่าทั้งสองพูดคุยอะไรกันพอกลับมาชามีนถึงได้มีสีหน้าที่อ่านไม่ออกเลยแบบนี้ ส่วนชามีนเองก็เงียบเพราะไม่รู้จะเริ่มใหม่กับเขายังไงเช่นกัน
“ออกไปคุยกันหน่อยค่ะ” แต่สุดท้ายเธอก็เลือกจะลุกขึ้นแล้วพูดเบา ๆ ลงจากเตียงจัดผ้าห่มให้กับลูกชายแล้วออกจากห้องไปยังระเบียงห้องแทน
เวย์ไทม์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ลุกตาม
