บทที่ 38
งามระยับตื่นขึ้นมากลางดึก และข้างกายก็ไม่มีคนใจร้ายนอนเคียงข้าง หล่อนน้ำตาไหลพราก เมื่อสมองร้องบอกว่าเรื่องราวที่คิดว่าฝันไปมันคือเรื่องจริง ตอนนี้หล่อนถูกผู้ชายหลอกลวงรังแกจนยับเยิน
“คน...หลอกลวง...”
หล่อนกัดฟันลุกขึ้นนั่ง แต่ก็ต้องล้มลงไปนอนเหมือนเดิมอีกครั้ง เมื่อร่องสาวร้องประท้วงด้วยความเจ็บระบม ใช่ ตรงนี้ไงที่ถูกไทเรลล์คุกคามยาวนานหลายชั่วโมง แม้หล่อนจะสดซิงแค่ไหนเขาก็ไม่คิดจะปรานี แถมเมื่อรู้ว่าหล่อนไร้เดียงสา กลับไม่มีคำขอโทษจากเขาสักคำ
“คนใจร้าย...งามจะไม่รักคุณแล้ว”
แม้หล่อนจะรู้สึกดีใจที่แท้จริงแล้วไทเรลล์ไม่ใช่เกย์ แต่ความเสียใจที่เกิดขึ้นจากความร้ายกาจของเขามีมากกว่า หล่อนจึงฝืนใจลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง และตั้งใจว่าจะต้องไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
แม้จะลำบากนักที่ต้องพาร่างบอบช้ำของตัวเองสวมใส่เสื้อผ้า แต่หล่อนก็ทำจนสำเร็จ หล่อนกัดฟันเดินย่องไปที่ประต
