บทที่ 52
งามระยับออกมาซื้อข้าวกลางวันให้แม่ที่ร้านอาหารตามสั่ง ซึ่งอยู่ติดกันกับร้านอาหารติดแอร์ที่หรูที่สุดในย่านนั้น แล้วหล่อนก็เผลอมองเข้าไปในร้านที่เป็นกระจกใสโดยบังเอิญ
กลีบปากอิ่มเผยอค้าง เมื่อผู้ชายที่นั่งอยู่ที่โต๊ะริมกระจกด้านติดฝั่งถนนช่างคุ้นตาคุ้นใจนัก และก็คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไทเรลล์ ผู้ชายที่เพิ่งหาเรื่องหล่อนไปเมื่อเช้า แต่เขาไม่ได้นั่งกินข้าวคนเดียว มีผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่งนั่งอยู่ด้วย แม้งามระยับจะยืนอยู่ด้านนอกท่ามกลางแสงแดดยามเที่ยง แต่หล่อนก็สังเกตเห็นรอยยิ้มของไทเรลล์ระบายเกลื่อนใบหน้า
เขากำลังยิ้มแย้มให้กับผู้หญิงหน้าตาสะสวยราวกับนางฟ้าคนนั้น เจ้าหล่อนเป็นใครกันนะ ทำไม...? ทำไมถึงมาอยู่กับไทเรลล์ได้ และทำไมหล่อนจะต้องไปสนใจเขาด้วย
งามระยับพยายามบอกตัวเองว่าหยุดได้แล้ว หยุดสนใจเรื่องของไทเรลล์ได้แล้ว แต่กลับไม่สามารถละสายตาจากคนทั้งคู่ได้ ยิ่งพวกเขาหัวเราะต่
