บทที่ 57
หลังถูกไทเรลล์ปฏิบัติการล้วงสวาทตลอดทั้งค่ำคืน งามระยับก็หมดเรี่ยวหมดแรงสลบเหมือดไปโดยไม่รู้ตัว ตื่นมาอีกทีก็สายโด่ง และข้างกายก็ไร้เงาของเขา
ร่างเปลือยที่มีผ้าห่มคลุมเอาไว้ถึงเนินอกค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบๆ ห้อง ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเศร้าหมอง เมื่อพบว่าตัวเองไม่ต่างอะไรจากอีตัวแม้แต่นิดเดียว
หล่อนกัดฟันก้าวลงจากเตียง เดินหายเข้าไปในห้องน้ำด้วยท่าทางเหงาหงอย เกือบยี่สิบนาทีต่อมาก็เดินออกมา และแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าจนเรียบร้อย ก่อนจะตัดสินใจเดินออกไปจากห้องนอนในที่สุด
เมื่อก้าวลงมาพ้นบันไดขั้นสุดท้าย สายตาของหล่อนก็มองเข้าไปในห้องรับแขก ก็เห็นว่าไทเรลล์และซูซี่นั่งเคียงคู่กันอยู่ภายในนั้น โดยมีลินดานั่งทำหน้าบูดรวมอยู่ด้วย
หล่อนระบายลมหายใจออกมา และก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ควรจะทำเรื่องนี้ต่อไปอีก ในเมื่อเขาสองคนรักกัน ก็ปลดปล่อยให้เขาอยู่ด้วยกันเถอะ แม้
