บทที่3แผนการ..[เด็กดีน่าค้นหา]
967 คำ
ทันทีพี่ชายก็เดินจ้ำอ้าวมาพร้อมกับเพื่อนสองคน โบว์ยืนแน่นิ่งราวกับถูกสะกดแช่น้ำแข็ง ส่วนเบย์เองก็ทำตัวเลิ่กลั่ก
"มึงมากับน้องสาวกูได้ยังไง?!" โบ๊ทเปิดประเด็น "ตอบดีๆ นะไอ้เบย์"
"กูไม่ได้มากับน้องโบว์แค่บังเอิญเจอกัน"
"ตอแหล! ก็กูเห็นว่ามึงช่วยถือของให้น้องกูอยู่เนี่ย แถเก่ง"
"กูบอกแล้วไงว่าไม่ได้เป็นเหมือนที่มึงคิด"
"ถ้าไม่ได้เป็นเหมือนที่กูคิด แล้วมึงมาทำห่าอะไรที่นี่ บังเอิญเจอน้องสาวกูเหรอ ฟังไม่ขึ้น"
ขณะที่น้ำเสียงของโบ๊ทเริ่มหงุดหงิด โบว์รีบมายืนขวางเอาไว้พร้อมเธอก้มหน้าสำนึกผิด
สักพักเสียงรองเท้าส้นสูงก็เดินปรี่เข้ามา
"ไปกันหรือยังคะพี่เบย์" ปรากฏว่าเป็นดาวคณะที่สวยจนสะกดทุกสายตา
"รอแป๊บนึงนะเชอรี่ พอดีเพื่อนพี่กำลังเข้าใจผิดอะไรบางอย่าง"
"มีอะไรกันหรือเปล่าคะ? อ๋อออ น้องคนนี้ใช่ไหมที่พี่เบย์บอกว่าเป็นน้องของเพื่อนสนิท"
"ใช่ครับ แล้วเพื่อนพี่มันดันมาเจอ.."
เบย์สาดสายตาเข้าใส่โบ๊ทที่ตอนนี้กำลังมึนงง เชอรี่สาวสวยดาวมหาลัยรีบอธิบาย
"คือวันนี้พี่เบย์นัดเชอรี่ออกมาดูหนัง หลังจากนั้นก็บังเอิญเจอน้องคนนี้..พี่เบย์เลยจะไปส่งก่อน แต่เชอรี่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ให้พวกเขาเดินมารอกันที่รถ"
ทุกอย่างกระจ่างแจ้ง โบ๊ท น่าเสียรีบคว้าแขนของน้องสาวเดินกลับไปยังรถตัวเองที่จอดอยู่
ผวะ!
"โอ้ยยย" เสียงฝ่ามือกระทบศีรษะของท็อป "มึงตบกูทำไมเนี่ยไอ้เบย์!"
"กูสั่งให้มึงคอยดูไอ้โบ๊ทดีๆ มึงปล่อยให้มันออกมาที่นี่ แล้วเสือกไม่ส่งข้อความมาบอกกู"
"มันยึดโทรศัพท์เพราะไอ้เจนี่แหละ เสือกทำตัวมีพิรุธตอนมันถามหามึง"
"พวกมึงนี่พึ่งไม่ได้สักตัว"
"กูทำสุดความสามารถนะเว้ย"
เมื่อถกเถียงกันเสร็จ เบย์ หันหลังกลับมาพูดคุยกับสาวสวยดาวมหาลัยอย่างเชอรี่
"เกือบไปแล้วนะ ดีที่น้องเชอรี่มาทัน" น้ำเสียงนุ่มละมุนทำให้ชวนเคลิ้มฝัน
"พี่เบย์ก็อย่าลืมแวะมาหาเชอรี่ด้วยสิ เป็นเดือนแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน เชอรี่ต้องเดินตามห่างๆ เพื่อรอทำแผนบ้าบอเนี่ย"
"งั้นเรากลับเข้าไปในห้าง พี่จะซื้อกระเป๋าให้เชอรี่สักใบ เลือกได้เลยว่าจะเอาแบรนด์ไหน"
"งือออ ใจดีที่สุดเลยค่ะ"
สายตาหล่อเหลาจ้องมองเหยื่ออันโอชะ แม้ว่าเขาจะเคยลิ้มลองรสชาติ แต่ก็ยังอยากที่จะฉกชิงลิ้มรสอีกครั้ง
ท็อปกับเจมองตามหลัง
"กูอยากรวยสักครึ่งหนึ่งของมัน" เจพึมพำ ตามมาด้วยท็อป "เออวะ! ทั้งรวยทั้งหล่อ แถมเสือกล่อเก่ง ประเด็นจะล่อน้องสาวเพื่อนด้วยครับ ไอ้ห่า ฮ่าๆ"
บรื้นนน
รถเก๋งสีดำแล่นอยู่บนท้องถนน มีพี่ชายเป็นคนขับ น้องสาวนั่งเบาะข้างก้มหน้าก้มตา
"แน่ใจนะว่าเรื่องทั้งหมดนี้แค่บังเอิญ" พี่ชายเอ่ยถาม
"ถ้าไม่เชื่อพี่ก็โทรไปถามมะนาวดูสิ วันนี้เรานัดติวหนังสือกันพร้อมกับกินไอศกรีมด้วย"
"อย่าให้พี่จับได้ก็แล้วกัน พี่ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อโบว์นะ แต่ไม่เชื่อไอ้เบย์มากกว่า มันเจ้าแผนการจะตาย"
"หนูยังไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"
"พี่รู้ว่าโบว์ชอบมันมาก แต่ก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือไง...ว่ามันมีสาวมากมาย ถ้าให้นับผู้หญิงในสต๊อกมัน นับสามวันยังไม่หมดเลยมั้ง"
คำพูดทำลายความรู้สึกของโบว์ แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าเขานั้นเจ้าชู้แพรวพราวแค่ไหน แต่ใจเจ้ากรรมก็ยังไม่วายคงหลงรักเพียงแค่เพื่อนสนิทของพี่ชายอยู่ดี
หลายวันผ่านไป
เป็นปกติที่ทุกสัปดาห์โบ๊ทจะจัดปาร์ตี้ที่บ้านโดยชวนกลุ่มเพื่อนแก๊งสนิท และ สาวสวยที่อยากทำความรู้จัก มาร่วมเฮฮาพร้อมกับดื่มเหล้าสุราอาหารครบครัน
"เดี๋ยวกูจะไปเอาไวน์ที่ฝากพรีออเดอร์ไว้ก่อน" โบ๊ทบอกกับเพื่อน "ไอ้เจมันจะตามมา ส่วนไอ้ท็อปมันจะแวะรับสาวด้วย มึงอย่าทำอะไรน้องกูนะไอ้เบย์"
"มึงจะบ้าหรือไงคนอยู่เยอะแยะ"
"กูบอกไว้ก่อนเผื่อมึงเมาแล้วซ่าน!"
"พูดเหมือนกูเป็นหมา ติดสัตว์เอาไม่เลือกงั้น ฮ่าๆ"
"ไม่รู้ล่ะกูเล็งมึงไว้ก่อนคนแรก"
หลังจากที่เจ้าของบ้านขับรถออกไปได้เพียงไม่นาน โบว์เดินเข้ามาพร้อมกับตะโกนบอกทุกคนที่อยู่ริมสระ
"บุฟเฟ่ต์ผลไม้กับชาบูเสร็จเรียบร้อยแล้วนะคะ ถ้าใครเล่นน้ำเหนื่อยแล้วสามารถเข้าไปพักข้างในได้เลยค่ะ น้องโบว์ทำสุดความสามารถมีของให้กินไม่อั้นเลยนะคะ"
แน่นอนว่าหลังจากเล่นน้ำกับดื่มของมึนเมาทำให้รู้สึกหิวขึ้นมา
เพื่อนทั้งบรรดาสาวของโบ๊ทรีบขึ้นจากสระตรงเข้าไปในบ้านที่เตรียมเอาไว้สำหรับปาร์ตี้
เบย์ที่นั่งนอนอยู่หยัดกายลุกนั่งวางเหล้าค็อกเทลในมือ ก่อนจะใช้น้ำเสียงนุ่มลึกพูดกับน้องสาวเพื่อนอย่างอ่อนโยน
.
.
"น้องโบว์เรียกทุกคนกลับขึ้นไปแบบนี้..ต้องการอยู่กับพี่สองคนหรือเปล่าครับ เป็นเด็กดีที่น่าค้นหาจังเลยนะ"
- ผู้เขียน
