เสียงเรียกชื่อดังสนั่นปรากฏว่าเป็นพี่ชายที่เมาแอ๋ยืนยังเซพร้อมดวงตาปิดพับ
เบย์ใช้โอกาสนี้หลบอยู่ด้านหลังประตู
"พี่โบ๊ทจะนอนแล้วหรือคะ" น้องสาวยืนตัวสั่นไม่รู้จะทำยังไง "เดี๋ยวน้องโบว์ขอดึงผ้าปูเก็บไว้ซักนะคะ"
"ใครวะ?!"
"น้องสาวพี่โบ๊ทไง เมาขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย"
"อ๋อออ น้องโบว์ เฮือก~มาทำไรในห้องพี่"
"น้องโบว์แค่จะมาเตรียมที่นอน เห็นว่าพี่โบ๊ทเมามาก ตอนนี้ไหวไหมคะ"
น้องสาวใส่ชุดเสื้อผ้าอย่างไวเดินไปพยุงพี่ชายพร้อมกับกระชากผ้าปูที่แปดเปื้อนน้ำกามผสมเลือดก่อนหน้านี้ออก
แกร๊ก
หลังจากที่พี่ชายนอนหลับสนิทอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว ทั้งคู่ก็รีบออกมาจากห้อง เบย์ถอนหายใจลากยาวเช่นเดียวกับโบว์
หลายวันผ่านไป
กิจกรรมทำให้โบว์แทบไม่มีเวลาว่าง อีกทั้งคล้ายโดนกลั่นแกล้ง มอบหมายหน้าที่งาน จนต้องอยู่มหาวิทยาลัยมืดค่ำแทบทุกวัน
"ทำไมยังไม่กลับอีกเนี่ย" มะนาวเดินเข้ามาหาเพื่อน "โบว์ได้นั่งติดสติ๊กเกอร
