“พิมพ์ไม่อยากทำร้ายพี่รัญค่ะ”
พิมพ์ใจบอกเสียงสั่นเจือสะอื้น น้ำตาเอ่อเต็มหน่วยตา เธอมองคุณแม่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
คุณพิมพ์พรสูดลมหายใจลึก แล้วระบายออกช้า ๆ เธอนั่งนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะบอกกับลูกสาวด้วยน้ำเสียงเศร้าน่าสงสารว่า
“ครอบครัวของเรากำลังจะล่มจม ถ้าพิมพ์ไม่ช่วย ธุรกิจของคุณพ่อจะไปไม่รอด และคุณพ่อก็อาจจะต้องติดคุก ทรัพย์สมบัติที่มีอยู่ทั้งหมด จะต้องเอาออกมาขายเพื่อชดใช้หนี้ แม่จะกลายเป็นคนจนเหมือนเดิม ลูกจะไม่ได้เรียนหนังสือในโรงเรียนดี ๆ แล้วสุดท้าย อารัญเขาก็จะทิ้งลูกไป เขาจะมาสนใจอะไร กับคนจน ๆ ไม่มีหน้าตาทางสังคมเทียบเท่าเขา”
“พี่รัญไม่ใช่คนอย่างนั้นแน่นอนค่ะ”
พิมพ์ใจเชื่อมั่นในตัวของพี่รัญ
“พิมพ์...ลูกยังเด็กเกินไป ลูกไม่เคยเจอความโหดร้ายของโลกใบนี้ เพราะมีแม่คอยปกป้อง ลูกเลยมองว่าคนรอบตัวของลูกเป็นคนดี ลูกจึงไว้ใจเขา เชื่อมั่นในตัวเขา แต่จริง ๆ แล้ว รู้อะไรไหม คนที่เรารักและไว้ใจ อาจจะเป็นคนที่ร้ายที่สุดก็ได้ เหมือนอย่างที่แม่กำลังเผชิญอยู่ตอนนี้”
พอพูดจบคุณพิมพ์พรก็สะอื้นไห้ เธอยื่นมือไปดึงกระดาษทิชชูที่อยู่ในกล่องบนโต๊ะตรงหน้า เอามาซับน้ำตาเบา ๆ แล้วก็เอาแต่ก้มหน้าสะอื้นไห้ ไม่ยอมพูดอะไรต่อ
พิมพ์ใจเห็นแม่เอาแต่ร้องไห้ก็ตกใจ เด็กสาวจึงลุกจากเก้าอี้ไปนั่งลงข้าง ๆ ท่าน เธอไม่รู้ว่าที่คุณแม่พูดหมายความว่าอย่างไร แต่ดูจากท่าทางของท่านแล้ว ท่านน่าจะกำลังเผชิญกับเรื่องราวที่ไม่ดีเท่าไรนัก
“นอกจากเรื่องปัญหาธุรกิจของคุณพ่อแล้ว ยังมีปัญหาอย่างอื่นอีกหรือเปล่าคะคุณแม่”
คุณพิมพ์พรสะอื้นไห้เบา ๆ เธอเงยหน้าขึ้นมองลูกสาว จับมือข้างหนึ่งของพิมพ์ใจมากุมไว้ เธอมองสบตาลูกสาว ก่อนจะปั้นแต่งเรื่องราวให้ลูกฟังทั้งน้ำตา และน้ำเสียงที่น่าสงสาร
“จริง ๆ แม่ไม่ได้อยากให้พิมพ์ทำแบบนั้นกับอารัญ แต่ที่แม่ต้องมาขอร้องให้พิมพ์ทำแบบนั้น ก็เพราะคุณพ่อบังคับ เขาบอกแม่ว่า ถ้าพิมพ์ไม่ทำตามที่เขาบอก เขาจะปล่อยคลิป”
พิมพ์ใจขมวดคิ้วมุ่น สายตาเต็มไปด้วยความสงสัย เธอมองสบตาแม่อย่างไม่เข้าใจ
“คลิปอะไรเหรอคะคุณแม่”
คุณพิมพ์พรยิ้มขมขื่น ก่อนจะบอกกับลูกสาวว่า
“คลิปตอนที่คุณพ่อพาแม่ไปให้เพื่อน ๆ ของเขารุมโทรม”
พอพูดจบ คุณพิมพ์พรก็ร้องไห้โฮ
พิมพ์ใจโผเข้ากอดผู้เป็นแม่ ทั้งตกใจแล้วก็หวาดหวั่น เธอไม่คิดว่าพ่อเลี้ยงของเธอจะทำกับคุณแม่ของเธอแบบนั้น
“คุณพ่อเขามีรสนิยมเซ็กซ์แบบนั้น ตอนแรกแม่ก็ไม่ยอม แต่เขาก็หลอกแม่ไป และใช้กำลังบังคับ มันไม่ได้มีแค่คลิปเดียวนะพิมพ์ มันมีตั้งหลายคลิป แล้วแต่ละคลิปก็เห็นหน้าแม่ชัดเจนมาก”
คุณพิมพ์พรสะอื้นไห้ กอดลูกไว้เต็มวงแขน
“ถ้าพิมพ์ไม่ช่วยแม่ เขาจะปล่อยคลิปพวกนั้นให้คนอื่นดู แล้วถ้าเป็นแบบนั้น แม่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แม่คงต้องฆ่าตัวตาย”
“แม่…ไม่นะคะ แม่ต้องไม่ทำแบบนั้น ถ้าแม่เป็นอะไรไป พิมพ์จะอยู่ยังไง พิมพ์จะอยู่กับใคร”
พิมพ์ใจกอดผู้เป็นแม่ไว้แน่น เธอร้องไห้ไปกับท่าน
สองแม่ลูกกอดกันร้องไห้อยู่ครู่ใหญ่ ก่อนที่เสียงร้องไห้จะค่อย ๆ เบาลง เหลือเพียงเสียงสะอื้น
คุณพิมพ์พรคลายวงแขนออกจากลูกสาว ขยับตัวออกมาเล็กน้อย แล้วจับบ่าบอบบางสองข้างของลูกไว้ สบสายตากับลูกผ่านม่านน้ำตาที่เอ่อคลอเต็มหน่วย
“ถ้าอย่างนั้น พิมพ์ต้องช่วยแม่นะลูก พ่อของอารัญเป็นนายตำรวจยศใหญ่ ยังไงเขาก็ช่วยลูกของเขาอยู่แล้ว แล้วเรื่องนี้มันก็จะเป็นความลับระหว่างครอบครัวเรากับครอบครัวเขาเท่านั้น คนอื่นจะไม่รู้เรื่องนี้”
พิมพ์ใจมองสบตามารดาด้วยความลังเลใจ ใจหนึ่งเธออยากช่วยแม่ แต่อีกใจก็กลัวว่าพี่รัญจะเกลียดเธอ
“ถ้าครอบครัวเราต้องล้มละลาย พ่อแม่ของอารัญไม่มีวันยอมรับพิมพ์หรอก อีกอย่าง ความรักของลูกกับอารัญในตอนนี้ มันเป็นแค่ความรักแบบเด็ก ๆ ไม่รู้ว่าจะไปกันตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า ถอยออกมาตั้งแต่ตอนนี้ ยังเจ็บน้อยกว่าที่จะถลำลึกไปมากกว่านี้นะลูก”
พิมพ์ใจมองสบตามารดา เธออยากจะบอกท่านเหลือเกินว่า หากเป็นการเลิกราธรรมดา โดยไม่ได้ทำร้ายกัน มันก็คงจะทำได้ง่ายกว่านี้ แต่นี่…
“แม่เชื่อว่า ความกตัญญูของพิมพ์ที่มีต่อแม่ จะส่งผลให้พิมพ์ได้เจอกับรักดี ๆ ในอนาคตแน่นอน พิมพ์...แม่ไม่รู้จะพึ่งพาใครแล้ว พิมพ์ช่วยแม่ด้วยนะลูก ไม่อย่างนั้น ถ้าคลิปพวกนั้นเผยแพร่ออกไป แม่ก็คงอับอายจนไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว”
คุณพิมพ์พรปล่อยมือจากบ่าบอบบางของลูกสาว และเริ่มสะอื้นไห้อีกครั้ง
พิมพ์ใจขยับเข้าไปใกล้มารดา เด็กสาวจับมือของท่านมากุมไว้ มองสบตาท่านด้วยสายตาที่ไม่มั่นใจเท่าไร แต่เธอก็ตัดสินใจแล้ว
“พิมพ์จะช่วยแม่เองนะคะ”
คุณพิมพ์พรยิ้มทั้งน้ำตา เธอดึงลูกสาวมากอดแนบอก
“ขอบใจมากนะพิมพ์ แม่ขอบใจหนูจริง ๆ ลูกรักของแม่”
พิมพ์ใจพยักหน้าอยู่กับอกของมารดา แม้จะสับสนในใจ แม้จะหวาดหวั่นกับสิ่งที่ต้องทำ และแม้รู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แต่เธอก็ตัดสินใจไปแล้ว เธอเลือกที่จะช่วยมารดา